گزارش کار جلسه اولمطلب ارسالی ازparisamosafer

گزارش آزمايشگاه شيمي عمومي

جلسه اول : آشنايي با لوازم آزمايشگاه

تهيه كنندگان: گروه 2 : فرحناز اسمعيلي

پريسا مسافر 890180669

بقیه در ادامه مطلب

ادامه مطلب...

تاریخ: 11 اسفند 1390برچسب:,

ارسال توسط

گزارش کار جلسه اولمطلب ارسالی ازparisamosafer

گزارش آزمايشگاه شيمي عمومي

جلسه اول : آشنايي با لوازم آزمايشگاه

تهيه كنندگان: گروه 2 : فرحناز اسمعيلي پريسا مسافر 890180669

لوازم معمولی آزمایشگاه بر اساس جنس به چند دسته تقسيم مي شوند

‌

وسايل شیشه اي و پلاستيكي

آبفشان

ارلن مایر

استوانه مدرج یا مزور

بالن

بالن ژوژه

بشر

بورت

پیپت

شیشه ساعت

قیف

لوله آزمایش

مبرد

وسایل چینی:

بوته چیني

قیف بوخنر

وسایل فلزی:

اسپاتول - قاشقک

جای لوله آزمایش

چراغ بونزن

سه پایه

شعله

گیره

برای انجام آزمایشات شیمی شناخت درست از وسایل آزمایشگاه ضروری است زیرا بدون شناخت نمی توان آزمایشات را درست انجام داد و همچنین ممکن است با استفاده ی نامناسب و اشتباه از وسایل آزمایشگاه در مواجه با مواد شیمایی باعث بروز آسیب به خود شویم. شناخت وسایل آزمایشگاه نکته ی مهمی در آزمایشگاه

است

طریقه ی روشن کردن شعله

شیر اصلی گاز را باز میکنیم، بعد از ان کبریت میرنیم و پس از آن پیچ روی شعله را باز میکنیم

وقتی شعله آبی باشد شعله خوب می سوزد.

طوری نسوز برای این است که حرارت مستقیم به وسایل آزمایشگاه نخورد.

جنس مثلث نسوز از چینی است تا مقاومت بیشتری نسبت به حرارت داشته باشد.

ساده ترین وسیله ی آزمایشگاه لوله آزمایش است. لوله ی آزمایش را با گیره ی لوله ی آزمایش میگیریم. لوله ی آزمایش را طوری حرارت می دهیم که دهانه ی لوله ی آزمایش به طرف شخصی نباشد زیرا احتمال پرتاب محتوات آن به بیرون است.

از لوله شور برای شستن لوله های آزمایش استفاده می شود.

از جای لوله ی آزمایش برای قرار دادن لوله های آزمایش در آن استفاده می شود.

شيشه ساعت

شيشه ساعت ابزاري است و همان طور كه از نامش پيداست شبيه شيشه ساعت است و در اندازه هاي مختلف ساخته مي شود.

كاربرد: از شيشه ساعت براي تبخير سريع مايع ها و محلول ها و همچنين ساييدن و پودر كردن جامدات (بلورها) استفاده مي شود

گاهي براي سرعت بخشيدن به عمل تبخير، شيشه ساعت را در دهانه بشر قرار مي دهند تا با جوشاندن آب درون بشر و گرم شدن شيشه ساعت با بخار آب جوش، عمل تبخير و تبلور سريعتر انجام گيرد.

بشر:

بشر يا ليوان آزمايشگاهي وسيله استوانه اي شكل است كه در اندازه هاي مختلف از شيشه و يا پلاستيك ساخته مي شود.

كاربرد: بشـر ممكن است ساده يا مدرج باشـد. از بشر مدرج اغلب براي برداشتن حجم معيني ازمايع ها هم استفاده مي شود. از بشر مدرج يا ساده، براي برداشتن مايع ها، گرم كردن محلول ها (از جنس شيشه اي) تهيه‌محلول، حل كردن مواد، انتقال محلول، رسوب گيري،تهيه مواد و غيره استفاده مي شود

طرز كار: پيش از هر كاري بايد بشر را شست. براي شستن بشر بايد با لوله شوي جداره داخلي و خارجي بشـر را ساييد تا مواد چسبنده به آن جدا شود، سپس آن را با آب معمولي شست. بسته به نوع كار مي توان بشر را مانند بورت يا پيپت شست و شو داد (يعني شستن، آب كشيدن با آب معمولي، كُر دادن با آب مقطر، كر دادن با محلول موردنظر كه بايد در بشر ريخته شود)

بيرون بشـر را پس از شست و شـو بايد با دسـتمال تميز خشك كرد، براي خشك كردن داخل آن مي توان از اين روش استفاده كرد

بشر را روي سه پايه و توري نسوز گذاشت و شعله چراغ گاز را دور تا دور گرداند. (شعله را نبايد داخل بشر برد زيرا اين عمل سبب شكستگي آن مي شود) تا كاملاً داخل آن خشك شود. بشر را تا مدتي به همان حال بايد باقي گذاشت تا سرد شود.

جنس شیشه های آزمایشگاه معمولا از پیرکس است.

آب فشان :

برای ریختن آب مقطر به میزان کم استفاده می شود.

قطره چكان :
وسيله اي شيشه اي يا پلاستيكي است كهيك طرف آن داراي حباب لاستيكي قابل ارتجاع و طرف ديگر آن يك ميله شيشه اي (ياپلاستيكي) با نوك بسيار باريك است طول لوله قطره چكان با ارتفاع دهانه ظرف محتوايمايع مورد استفاده متناسب مي باشد و از چند سانتي متر تجاوز نمي كند.

كاربرد: معمولاً از قطره چكان براي ريختن معرفها (فنلفتالئين، تورنسل، هليانتين) و يا برداشتن محلول هايي كه بخار سـمي توليد مي كنند (مانند: اسيد كلريدريك غليظ، آب برم، آمونياك و…) و يا محلول هايي كه احتمال خطرآنها هنگام ريختن به دست و لباس زياد است (مانند: محلول اسيد سولفوريك غليظ يا اسيدنيتريك غليظ) استفاده مي كنند.

در ظرف هاي قطره چكاني تيره رنگ، معمولاً بايد موادي را ريخت كه در اثر جذب نورتجزيه و يا تغيير مي كنند (مانند پرمنگنات پتاسيم، پراكسيدهيدروژن، اسيد نيتريكغليظ و...)

در ظرف هاي قطره چكاني يا ظرف هاي درپوش ديگر، هيچ گاه نبايد محلول سود يا پتاسريخت، زيرا از نوع مواد، هنگام تبخير و خشك شدن درِ ظروف را مسدود مي كنند و جداكردن آنها بسيار دشوار خواهد بود.

طرز كار: هنگام كار كردن با قطره چكان ابتدا با فشار دادن به لاستيك، هوايدرون ميله شيشه اي را بايد خالي كرد و آن را به داخل مايع قرار داد. سپس با برداشتنفشار از روي لاستيك، مايع را به طرف ميله شيشه اي كشيد. پس از بالا كشيدن مايع، ازمايع داخل آن، براي آزمايش استفاده كرد.

استوانه مدرج:

لوله شيشه اي استوانه اي شكل، مشابهلوله آزمايش است كه در پايه اي از جنس پلاستيك جاي مي گيرد و يا عموماً داراي پايهپهن شيشه اي است كه مي تواند آن را روي ميز به طور قائم نگهدارد. لبه آن مانند بشر،برگشتگي شيارمانندي براي خالي كردن محلول دارد. تفاوت درجه بندي آن با بورت و پيپتدر اين است كه درجه هاي كوچكتر آن در پايين قرار دارد.

كاربرد: ابزاري است كه در اندازه گيري حجم مايع ها به كار مي رود.

طرز استفاده: استوانه مدرج را بايد در جاي كاملاً صاف و مسطح قرار داد وهنگام ريختن يا برداشتن محلول، پايه آن را با دو انگشت محكم نگهداشت تا از افتادن وشكستن آن جلوگيري شود.

ارلن (يا ارلن ماير):

ظرف مخروط شكلي است كه در اندازه هاي متفاوت درست مي شود وقسمت بالاي آن باريكتر و اندكي برگشته و قيفي شكل است، بدينوسيله هم مي توان ازريختن مايع به بيرون جلوگيري كرد و هم مي توان مايع را به داخل آن آسانتر ريخت.

كاربرد: ارلن ممكن است ساده يا مدرج باشد. از نوع مدرج آن براي برداشتن حجممعيني از مايع يا تعيين تقريبي حجم مايع استفاده مي شود اما نوع ساده آن براياستفاده از كارهاي گوناگون مانند گرم كردن مايع ها است.
افزون بر آن يك نوع ازارلن داراي لوله جانبي است و به ارلن تخليه موسوم است، براي صاف كردن با خلأ و نيزتهيه مواد گازي و غيره استفاده مي شود.

همان نكته هاي گفته شده درباره بشر (از قبيل شستن و گرم كردن و…) نيز در مورد ارلنرعايت شود.

انواع بالن:
1-ته گرد كه توانايي حرارت هاي بسيار بالا رادارد .2-ته صاف كهتوانايي حرارت هاي بسير بالا را ندارد اما قابل ايستادن است 3-بالن حجمي: ظرفيشيشهاي با گردن باريك و دراز است كه بر روي آن خطّ نشانه حلقوي وجود دارد. گنجايشبالنحجمي با عددي كه بر روي آن نوشته شده است مشخص مي شود كه حدّ آن همان خط نشانهاست.

بالن حجمی

كاربرد: بالن حجمي براي 2 منظور به كار مي رود: يكي براي رقيق كردن محلول با غلظت معين، ديگري براي تهيه محلول هاي سنجيده يا استاندارد.

طرز استفاده: بالن حجمـي را معمولاً با قيفـي كه در دهانه آن قـرار مي گيرد، بايد پر كرد. نخست مي توان مايع يا محلول را با سرعت تا رسيدن سطح آن به نزديك خط نشانه در بالن حجمي ريخت براي پر كردن بالن تا خط نشانه، بهتر است از قطره چكان كمك گرفت و با ريختن قطره قطره‌محلول موردنظر آن را به طور دقيق به خط نشانه رسانيد (اين عمل را اصطلاحاً به حجم رسانيدن مي نامند). براي دقت بيشتر بايد انحناي سـطح مايع يا محلول بر خطِ نشانه مماس باشـد. در اين حالت بايد چشم را طوري نگاهداشت كه نيم دايره خط نشانه سمت آزمايش كننده، نيمه ديگر خط نشانه پشتي را كاملاً بپوشاند (ديده نشود). چون از بالن حجمي براي سنجش هاي دقيق استفاده مي شود، رعايت اين نكته بسيار ضروري است.

بالن تقطیری

(بالن با لوله جانبي): بالن تقطير مانند بالن ته گرد است، با اين تفاوت كه در گردن آن يك لوله جانبي توخالي و باريكي وجود دارد كه محل خروج مواد گازي است.

كاربرد: از بالن تقطير، علاوه بر تقطير مايع ها، مي توان در تهيه آب مقطر، تهيه اتيلن (آبگيري از الكل) تهيه گازهاي استيلن، هيدروژن، كلر، دي اكسيدگوگرد، دي اكسيدكربن و غيره استفاده كرد.

طرز استفاده: ابتدا بايد مانند هر ظرف شيشه اي آزمايشگاهي، بالن را شست. براي اين منظور بايد مقداري آب داخـل آن ريخت و با درپوش پلاسـتيكي يا با كف دست، دهانه آن را بست، سپس با تكان دادن، آن را شست و شو داد. در صورت تميز نشدن مي توان عمل شستن را طبق معمول با آب و با صابون و يا مواد شيميايي و با استفاده از لوله شوي ادامه داد تا مواد چسبيده به جداره و ته آن كاملاً جدا شود. پس از شستن بايد بيرون آن را با دستمال خشك كرد. براي خشك كردن داخل آن مانند بالن ته گرد به كمك گرم كردن، آن را خشك كرد.

بورت:

بورت وسيله اي شيشه اي به صورت لوله دراز و باريك است كه در انتهاي زيري آن محلي براي خارج شدن محلول وجود دارد. بورت معمولا برحسب ميلي ليتر درجه بندي و هر ميلي ليتر نيز معمولاً خود به ده قسمت برابر تقسيم مي شود.

كاربرد: در اندازه گيري حجم مايع ها به كار مي رود.

طرز استفاده: شير شيشه اي بورت را همواره بايد با انگشتهاي دست چپ گرفت و باز و بسته كرد. برتري اين كار در اين است كه شير به طرف داخل فشرده مي شود و از شُل شدن آن و چكه كردن مايع از بورت جلوگيري مي كند. درصورتي كه با گرفتن شير بورت با دست راست، شير به تدريج به طرف بيرن كشيده مي شود و در اين صورت احتمال دارد محلول از بورت چكه كند.

هنگام استفاده از بورت بايد آن را شست. براي شستن آن به ترتيب از آب معمولي داغ. آب و صابون و سولفوكروميك (مخلوطي مناسب از دي كرومات پتاسيم و اسيد سولفوريك) استفاده مي كرد. نشانه تميز شدن بورت اين است كه قطره هاي آب به جداره داخلي آن نچسبد. پس از شستن بورت ابتدا بايد آن را با آب معمولي، آب كشيد و سپس با آب مقطر (كُر) داد. با اين عمل محلول قبلي از بورت خارج مي شود. اما براي خارج كردن آب مقطر آغشته به جدار داخلي بورت، بايد آن را يكبار با محلول مورد آزمايش نيز كُر داد. بيرون بورت را بايد با دستمال تميز خشك كرد. اين عمل به بهتر خوانده شدن درجه هاي بورت كمك مي كند.

بايد توجه داشت كه هنگام پر كردن بورت لوله باريك پايين بورت (پس از شير بورت) كاملاً پر از مايع بوده و حباب هوا نداشته باشد. اگر بورت داراي شير شيشه اي است، با باز و بسته كردن ممكن است حباب هوا خارج نشود. در اين صورت، براي خارج كردن حباب هوا بايد نوك باريك بورت را در داخل مايع گذاشت و شير بورت را باز كرد و با مكيدن از دهانه بالايي بورت، قسمت باريك آن را از مايع پركرد.

پيپت:

معمولا 2 نوع پيپت در آزمايشگاه به كار مي رود:

1- حباب دار 2- ساده يا مدرج.

يك پيپت حباب دار در وسط داراي مخزني است كه گنجايش پيپت روي آن ثبت شده است. در بالاي حباب در قسمت باريك يك خط نشانه (به صورت دايره سفيدرنگي) وجود دارد كه بايد پيپت را تا اين خط نشانه پُر كرد. پيپت ساده، مانند بورت درجه بندي شده است و صفر آن در بالا قرار دارد و بايد آن را مانند بورت روي درجه صفر تنظيم و تا آخر خالي كرد.

كاربرد: ابزاري ست كه در اندازه گيري حجم مايع ها به كار مي روند.

طرز استفاده: براي پر كردن پيپت، نخست بايد آن را در قسمت گود محلول قرار داد تا هنگام مكيدن محلول هوا داخل پيپت نشود. زيرا در اين صورت محلول به سرعت بالا مي آيد و وارد دهان مي شود (در صورت كم بودن محلول در ظرف). وقتي سطح محلول حدود 2 ميلي ليتر از خط نشانه گذشت، بايد دهانه پيپت را با انگشت بست و آن را با ظرف محلول بالا آورد تا هم سطح چشم شود و به طور عمودي نگاهداشت. با كم كردن فشار انگشت، قطره قطره، زيادي محلول را خارج كرد تا سطح زيرين مايع به خط نشانه برسد و در اين وضعيت دوباره با فشار انگشت بر دهانه پيپت مانع خارج شدن مايع شد. سپس بايد نوك پيپت را از محلول خارج كرد و در ظرفي كه محلول در آن بايد ريخته شود قرار داد. براي خالي كردن پيپت، فشار انگشت را بايد كم كرد. هنگام خارج كردن پيپت از ظرف دوم، ظرف را بايد كج كرد و نوك پيپت را در جايي كه محلول نباشد، به جداره ظرف تماس داد. به اين ترتيب قسمتي از مايع كه در نوك پيپت مانده خارج مي شود. براي خارج كردن اين قسمت از مايع نبايد به داخل پيپت فوت كرد.

- شستشوي پيپت مانند بورت است.

پووار:

از پووار براي مكش استفاده مي شود اما در صورتي كه مواد سمي باشند قبل از استفاده از پووار بايد از سالم بودن آن اطمينان حاصل كنيم و آن را با آب امتحان كنيم

طرز استفاده :

دكمه ي A براي خالي كردن پواراست

دكمه ي B براي مكش مواد سمي است

دكمه يE براي خالي كردن مواد مكش شده است.

قيف شيشه اي :

ابزار مخروطي شكل است كه در قسمت پايين آن لوله باريك و بلندي قرار دارد. نوك اين لوله مورب است. شيشه بدنه قيف معمولاً 60 درجه است.

كاربرد: از قيف براي انتقال محلول از ظرفي به ظرف ديگر استفاده مي شود (به عنوان مثال براي انتقال محلول از ظرفي به بورت، استوانه مدرج، بالن پيمانه اي، قيف شيردار، ارلن و… از قيف استفاده مي شود) براي اين كار، محلول موردنظر را نخست در بشـر ريخته سپس به كمك قيف تمـيز به ظرف دلخواه منتقل مي شود.

- از قيف براي جدا كردن مايع از جامد نيز مي توان استفاده كرد. اين كار در شيمي تجزيه وزني براي صاف كردن رسوبها از اهميت ويژه اي برخوردار است.

طرزكار: براي اين كار نخست بايد قيف راشست و خشك كرد سپس كاغذ صافي متناسب با قيف و با ذره هاي رسوب برگزيد (كاغذ صافي با قيف مناسب است كه پس از قرار دادن در قيف حدود 5/0 تا 5/1 سانتي متر از لبه قيف پايينتر باشد ـ و زماني متناسب با ذره هاي رسوب است كه آب زير صافي كاملاً زلال باشد.

براي گذاشتن كاغذ صافي در قيف ابتدا بايد آن را چندين با تا كرد، به شكل قيف درآورد و در آن گذاشت. براي اين كه كاغذ به قيف بچسبد بايد آن را خيس كرد و با انگشت تميز كاغذ صافي را كاملاً به جداره قيف چسباند. اگر كاغذ صافي كاملاً به قيف نچسبد و حبابهاي هوا بين كاغذ و جداره داخلي قيف بماند عمل صاف كردن كند مي شود.

قیف جدا کننده وسیله‌ای است که مایعات را بر اساس شاخص چگالی از هم جدا می‌کند مثلا اگر مخلوط یک ماده آلی و آب را که با هم قابل اختلاط نیستند در مخزن این وسیله بریزیم بر حسب چگالی، مواد در داخل این ظرف تفکیک می‌شود و ماده با چگالی بالاتر در زیر قرار میگیرد و وقتی شیر زیر ظرف را باز کنیم مایعی که دارای چگالی بالاتر است و در زیر قرار گرفته، از دستگاه خارج می‌گردد تا اینکه به مرز جدایی مایعات برسد، در چنین حالتی شیر را می‌بندیم و ظرف دوم را در زیر قیف جدا کننده قرار میدهیم و شیر را باز میکنیم و در نهایت قیف جدا کننده با موفقیت دو مایع مخلوط را از هم جدا می‌کند.

قیف بوخنر:

مبرد یا خنک کننده:

3نوع مبرد داریم. مارپیچ ، حباب دار ، ساده .

در آزمایش تقطیر از آن استفاده می شود.

بوته ي چيني

تاریخ: 11 اسفند 1390برچسب:,

ارسال توسط

قابل توجه دانشجویان رشته مهندسی شیمی

دانشجویان عزیز

با سلام

لطفا مطالب مربوط به جلسه اول ازمایشگاه را از وبلاگ کپی کرده و برای پرسش و پاسخ روز شنبه اماده باشید.

موفق باشید

شکیبازاده

تاریخ: چهار شنبه 10 اسفند 1398برچسب:,

ارسال توسط رومینا

مطلب ارسالی ازsara sohrabi

هشدارهای R

برای دیدن جدول به ادامه مطلب مراجعه کنید.

ادامه مطلب...

تاریخ: 10 اسفند 1390برچسب:,

ارسال توسط

مطلب ارسالی ازsara sohrabi

((بسم الله الرحمن الرحیم))

عنوان آزمایش:شناسایی لوازم ومقررات آزمایشگاه

گروه 2

اعضای گروه :سارا سهرابی نژاد – فروغ جعفری

رشته: مهندسی شیمی

دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

نام استاد:دکتر شکیبا زاده

روز و ساعت کلاس:شنبه ها،12-8

برای دیدن بقیه گزارش به ادامه مطلب مراجعه کنید.

ادامه مطلب...

تاریخ: 10 اسفند 1390برچسب:,

ارسال توسط

گزارش کار آزمایشگاه شیمی عمومی- جلسه اولمطلب ارسالی ازMina Roudaki

بسمه تعالی

گزارش کار آزمایشگاه شیمی عمومی

عنوان گزارش:

آشنایی با وسایل آزمایشگاهی

هشدارهای ایمنی S و R

نام استاد: سرکار خانم دکتر شکیبازاده

نام اعضای گروه: زهرا حق مرادخانی – مینا رودکی

برای دیدن ادامه گزارش به ادامه مطلب مراجعه کنید.

ادامه مطلب...

تاریخ: 10 اسفند 1390برچسب:,

ارسال توسط

آشنایی با لوازم آزمایشگاهمطلب ارسالی ازسیمین

در آزمایشگاه چه نکات مهمی را باید رعایت کنیم؟

برگه های اطلاعات ایمنی مواد (MSDS)

هنگامی که با مواد شیمیایی مختلف کار میکنیم امکان بروز حوادث مختلف نظیر تماس پوستی، بلع، استشمام، آزاد یا ریخته شدن مواد در محیط و غیره وجود دارد. بنابراین بسیار مهم است که بدانیم در مقابله با این حوادث چگونه باید عمل نمود. اطلاعات لازم برای این منظور در برگه هایی بنام برگه های اطلاعات ایمنی مواد (Material Safety Data Sheet) یا همان MSDS جمع آوری میگردد که در موارد اضطراری میتوان از آنها استفاده نمود.

برچسب های نصب شده بر روی ظروف مواد شیمیایی، منبع اصلی و مهم اطلاعات آن ماده است.
سازندگان مواد شیمیایی باید براساس استانداردهای مرتبط با خطر مواد شیمیایی بر روی هر ظرف، برچسبی دارای مشخصات: نام و آدرس سازنده – نام ماده شیمیایی و خطرات احتمالی در صورت استفاده از آن را قید نمایند.بیشتر سازندگان مواد شیمیایی اطلاعات اضافی دیگری مانند خواص فیزیكی- اقدامات اولیه اورژانسی و .. را نیز روی برچسب قید می كنند. براساس استاندارد مربوط به آزمایشگاه كه توسط OSHA تعریف شده است باید مسئولین آزمایشگاه مطمئن باشند كه ظروف حاوی مواد شیمیایی خطرناك موجود در آزمایشگاه، بدون برچسب یا دارای برچسب مخدوش شده نباشند. همچنین ظروف حاوی حلال یا مواد شیمیایی دیگری كه برچسب آن به مرور زمان خراب شده باید مجدداً برچسب جدید نصب گردد.
مقادیر كم مواد شیمیایی كه به طور موقت در ظروف آزمایشگاه نگهداری می شوند باید دارای برچسب نام ماده شیمیایی و خطر مربوط به آن باشند.

برای دیدن بقیه مطلب به ادامه مطلب مراجعه کنید.

ادامه مطلب...

تاریخ: 9 اسفند 1390برچسب:,

ارسال توسط

مطلب ارسالی ازhastidolatkhah

در مكان‌هايي كه مواد شيميايي دستكاري مي‌شوند يا فرآيندها همراه با گرما، سرما، برق، منابع قوي نور، تشعشعات يون‌ساز و غيره هستند، هميشه يك عنصر خطر وجود دارد. مسئوليت كشف هر نوع خطر، و اطمينان از ايمن بودن محيط كار حوزه فعاليت خود از نظر فني و آگاهي كاكنان درباره لزوم رعايت احتياط‌هاي ايمني به عهده رئيس آزمايشگاه است. هر يك از كاركنان بايد كاملاً اطلاع داشته باشند كه هر نوع اهمال و بي‌دقتي از طرف آن‌ها ممكن است نه تنها خود بلكه ساير همكاران را نيز به خطر بيندازد، و اينكه يك موقعيت خطرناك يا حادث نتيجه منطقي روش‌هاي غلط در كار است و مي‌توان با توجه و دقت لازم از بروز خطرها پيشگيري كرد. شيمي‌دانان ازمايشگاه تحقيقاتي داراي مسئوليت ويژه از اين نظر هستند، زير آنان ممكن است موادي را بسازند كه هرگز قبلاً در دسترس نبوده است و هر چند آن‌ها در مورد خصوصيات بيولوژيكي تركيب جديد شيميايي كه روي آن كار مي‌كنند آگاهي دارند، اما نمي‌توانند به طور حتم پيش‌بيني‌هاي دقيقي درباره آن داشته باشند.

ادامه مطلب...

تاریخ: 9 اسفند 1390برچسب:,

ارسال توسط

علائم در آزمايشگاه شيمي

علائم در آزمايشگاه شيمي

علامت	معني انگليسي	معني فارسي
	HAZARD	مضر، خطرناك
	FLAMMABLE SOLID	جامد آتشگير
	DANGEROUS WHEN WET	خطرناك موقع مرطوب شدن
	FLAMMABLE GAS or FLAMMABLE LIQUID	مايع يا گاز آتشگير
	POISON	سمي
	CORROSIVE	خورنده
	BIOHAZARD	خطر بيوشيميايي
	RADIOACTIVE	راديو اكتيو (پرتوزا)

تاریخ: دو شنبه 8 اسفند 1390برچسب:,

ارسال توسط رومینا

ایمنی و کمک های اولیه در آزمایشگاه

ایمنی و کمک های اولیه در آزمایشگاه

كمكهای اولیه

با وجود احتیاطهای لازم ممكن است در موقع كار درآزمایشگاه دست یا قسمتی از پوست بدن در اثر تماس با مواد شیمیایی سوخته و یا صدمهببینند. در این صورت از دستورات زیر استفاده كنید.

سوختگی حاصل از اسیدها:

بلافاصله قسمت آسیب دیده را با آب زیاد بشویید وسپس با محلول سدیم بی‌كربنات رقیق (5%) شستشو داده و بعد محل سوختگی را با كمیپارافین یا پمادmgo در گلیسرین، چربكنید.

سوختگی حاصل از قلیاها

شستشو با مقدار زیادی آب و بعد شستشو با محلول(5%) آمونیم كلرید یا محلول اشباع شده بوریك اسید و یا محلول (2%) اسید استیكو مجدداشستشو با آب.

سوختگی با فسفر:

محل سوختگی را باید با محلول (1%) سولفات مسو یا محلول (1%) نیترات نقرهشستشو داد.

سوختگی با برم:

با مقدار زیادی آب بشویید و سپس با گلسیرین چربكرده و اگر ناراحتی ادامه داشت پس از مدت كمی گلسیرین را با آب گرم از روی قسمتآسیب دیده پاك نموده و از پماد مخصوص سوختگی استفاده كنید.

سوختگی بر اثر شعله یا تماس با جسم داغ و یاالكتریسیته:

اگر سوختگی از نوع اول (پوست سرخ و كمی متورمشده) باشد، پماد ضد سوختگی به كار میبریم. اگر از نوع دوم (تولید تاول در اثرسوختگی) یا نوع سوم (آسیب دیدگی قسمتهای عمقی پوست) باشد محل آسیب دیده را فورا بامحلول 1% سدیم بی‌كربنات شستشو داده و از پماد سوختگی استفاده میكنیم.

بریدگی:

بریدگیهایی كه در آزمایشگاه اتفاق می افتد بیشتردر نتیجه شكستن ناگهانی ظروف شیشه ای و تماس شی شكسته با دست میباشد. اگر بریدگیخفیف باشد، بهتر است بگذاریم برای چند ثانیه مقداری خون از بریدگی خارج شود و پس ازاطمینان از اینكه ذرات شیشه در زخم نمانده از پودر پنیسیلین استفاده میكنیم و آنرابا یك باند یا گاز تمیز میبندیم. اگر بریدگی شدیدتر باشد پس از ضد عفونی كردن محلآسیب دیده به یكی از طرق فوق باند تمیز روی آن قرار داده و با تنسوپلاست روی بریدگیرا میبندیم.

آتش سوزی مواد شیمیایی:

باید به سرعت مواد منفجره و سایر مواد سوختنینظیر الكل و اتر را از مجاورت آتش دور نموده و سویچهای چراغ گاز و دستگاههایالكتریكی را قطع نمود. برای خاموش كردن آتش بهتر است از سیلندرهایSolidcarbon Dioxide استفاده كرد.

مخلوط شن و سدیم بیكربنات نیز برای خاموش كردنآتش مفید است.

مسمومیت با گازها:

دستورات مقدماتی و عمومی

استنشاق گازهای سمی در آزمایشگاه باعث تحریك بینیو گلو و یا سرفه و سردرد میشود و این گونه مواد در آزمایشگاه زیاد است. گاهی آثارمسمومیت با بعضی گازها پس از چند ساعت آشكار میشود، در اینگونه باید قواعد كلی زیررا رعایت كرد.

الف) مسموم را به هوای آزاد انتقال داده و دكمههای لباس را در ناحیه سینه و گردن باز كنید.

ب) غرغره كردن محلول سدیم بیكربنات رقیق، بوییدنتنطور اكالیپتوس و نعناع و آشامیدن چای یا شیر و یا جوشانده دارچین با آب، ازكمكهای اولیه موثر میباشد.

دستورات اختصاصی برای مسمومیت با گازها

الف) گاز آمونیاك

استنشاق بخاراستیك اسیدرقیق و بعدمانند دستور سوختگی با قلیاها عمل شود.

ب) گازهای برم، كلر، فلوریدریك و كلریدریك

استنشاق بخار محلول رقیقآمونیاكو بعد شستشو باآب و محلول 1% سدیم بیكربنات

ج) بخارهای اسید نیتریك و اكسیدهای ازت

استنشاق بخار محلول رقیق آمونیاك

د) گاز هیدروژن سولفاید

شستشوی بینی و چشم با آب

ورود مواد به چشم

ورود مواد قلیایی به چشم

به وسیله چشم شوی حاوی آب، چشم را بشویید و درصورت احساس ناراحتی چند مرتبه و هر مرتبه 2 قطره روغن كرچك یا پارافین در چشمبریزید. در صورت لزوم میتوان با محلول 1% بوریك اسید چشم را بشویید.

ورود مواد اسیدی به چشم

در مورد اسیدها پس از شستشوی چشم با آب، چشم رابا محلول 1% سدیم بیكربنات بشویید.

مسمومیت در اثر ورود مواد سمی به دهان

الف) اسیدها و بازها فقط داخل دهان شده باشند

به سرعت ماده را بیرون ریخته و با مقدار زیادیآب، دهان را میشوییم و بعد در مورد اسیدها از آب آهك و در مورد بازها از آب لیمو ویااستیك اسید 5% برای شستندهان استفاده میشود.

ب) مواد سمی فرو برده شده

1- اسیدها

آشامیدن مقدار زیادی آب و پس از آن خوراندن آبآهك و یا مخلوطMgO با آب یا شیر، بههیچ وجه از داروهای تهوع آور یا محلول بیكربنات سدیم استفاده نشود.

2- بازها

آشامیدن مقدار زیادی آب و سپس سركه و یا آب لیموو یا آب نارنج، به هیچ وجه از داروهای تهوع آور استفاده نشود.

3- نمكهای آرسنیك یا جیوه

خوردن یك داروی تهوع آور و بعد شیر یا سفیده تخممرغ در آب سرد و روغن كرچك

4- HF

به مریض مقدار زیادی شیر بدهید چون كلسیم موجوددر شیر بهترین درمان است. استفاده از آب آهك نیز مفید است.

منبع : http://chemnovak.blogfa.com/post-2.aspx