تهیه کننده:هاله ماهری نیا
عنوان آزمایش :
شناسایی و جداسازی
یون های گروه III ( گروه نیکل -آلومینیوم )
نیکل
نیکل فلزی سخت ، چکش خوار، براق با ساختار بلورین مکعبی به رنگ سفید- نقره ای است . این عنصر در سال 1751 توسط Axel Cronstedt دانشمند سوئدی کشف گردید .
از نظر خواص مغناطیسی و فعالیت شیمیایی شبیه به آهن وکبالت است . کانی های اصلی نیکل ، پنتلاندیت ، پیروتیت (سولفید های نیکل- آهن) و گارنییریت (سیلیکات نیکل- منیزیم ) هستند.
این عنصر رسانای جریان برق است و سطح آن براق و صیقلی می باشد. این عنصر از گروه عناصر آهن و کبالت می باشد و آلیاژهای آن قیمت های بالایی دارند.
این عنصر کاربردهای فراوانی در طبیعت دارد و برای ساخت فولاد ضد زنگ و دیگر آلیاژهای ضد زنگ و خوردگی مثل اینوار و مانل که آلیاژى از نیکل و کبالت که در برابر خوردگى مقاوم است و و اینکونل و Hastelloys کاربرد دارد. برای ساخت لوله های نیکلی و مسی و همین طور برای نمک زدایی گیاهان و تبدیل آب شور به آب مایع استفاده می شود. نیکل استفاده های فراوانی برای ساخت سکه ها و فولاد نیکلی برای زره ها و کلید ها کار برد دارد و همین طور از نیکل می توان آلیاژهای نیکروم و پرمالوی و آلیاژی از مس را تهیه کرد.
از نیکل برای ساخت شیشه های به رنگ سبز استفاده می شود. صفحات نیکلی می تواند نقش محافظت کننده برای دیگر فلزات را داشته باشد.. همچنین صنعت سرامیک و ساخت آلیاژی از آهن و نیکل که خاصیت مغناطیسی دارد و باتری های قوی ادیسون کاربرد دارد. از ترکیبات مهم نیکل می توان سولفات و آکسید را نام برد.
نیکل هم به صورت فلز و هم به صورت ترکیب محلول می تواند وجود داشته باشد.
اثرات نیکل بر سلامت انسان
راه های ورود نیکل به بدن انسان از طریق هوا، آشامیدن آب، خوردن غذا و کشیدن سیگار است. ممکن است بر اثر تماس پوست با خاک یا آب آلوده به نیکل، مقداری نیکل وارد بدن انسان شود. مقدار اندک نیکل برای انسان ضروری است اما اگر مقدار آن افزایش یابد، برای سلامت انسان خطرناک است.
نتایج مصرف بالای نیکل به شرح زیر است :
شانس مبتلا شدن به سرطان ریه، سرطان بینی، سرطان حنجره و سرطان پروستات را افزایش مدهد.
پس از اینکه فرد در معرض گاز نیکل قرار گرفت، دچار کسالت و سرگیجه میشود.
آب آوردن ریه ها
مشکلات تنفسی
کاهش توانایی تولید مثل
آسم و برونشیت مزمن
حساسیت هایی از قبیل خارش پوست (به خصوص در هنگام استفاده از جواهرات)
نارسایی قلبی
از لحاظ تقسیم بندی برنامه سم شناسی ملی آمریکا (NTP)، نیکل و ترکیبات آن جزء عوامل سرطان زا محسوب می شوند و از نظر طبقه بندی آژانس بین المللی تحقیقات سرطان (IARC) ترکیبات نیکل در گروه یک قرار می گیرند. گروه یک شامل عناصری می باشد که شواهد کافی در مورد سرطان زایی آنها وجود دارد. در این تقسیم بندی عنصر نیکل در گروه 2B قرار دارد. گروه 2B عناصری هستند که ممکن است در انسان سرطان ایجاد کنند.
تاثیرات زیست محیطی
کارخانه ها و سوزاندن زباله ها دو عامل اصلی در تولید نیکل و ورود آن به هوا می باشند. مقدار نیکلی که در هوا وجود دارد به مراتب از نیکل موجود در زمین بیشتر است. مدت زمان از بین رفتن نیکل موجود در هوا زیاد است. زمانیکه هرز آب ها جریان پیدا می کنند، مقداری نیکل را وارد آب های سطحی می کنند.
بخش اعظم ترکیبات نیکل در طبیعت جذب ذرات خاک و رسوبات شده و در نهایت به صورت غیر متحرک در می آیند. در زمین های اسیدی نیکل بسیار متحرک میشود و معمولاً در آب های زیرزمینی شسته می شود.
مقدار اندک نیکل باید در غذای جانوران وجود داشته باشد. اما زمانیکه مقدار نیکل از حد مجاز خود فراتر رود،می تواند برای جانوران مضر و خطرناک باشد. جانورانی که در نزدیکی پالایشگاه زندگی می کنند، بر اثر دریافت مقدار زیاد نیکل به انواع مختلف سرطان مبتلا می شوند.
خواص فیزیکی و شیمیایی :
عدد اتمی : 28 * جرم اتمی : 58.6934
نقطه ذوب : 1435 * نقطه جوش : 2732
شعاع اتمی : 1.62 * ظرفیت : 2و3 * رنگ : سفید - نقره ای * حالت استاندارد : جامد * نام گروه : 10
انرژی یونیزاسیون : 635/7
شکل الکترونی :
شعاع یونی : 0.69 * الکترونگاتیوی : 1.91 * حالت اکسیداسیون : 2و3 * دانسیته : 8.9
گرمای فروپاشی : 47/17 * گرمای تبخیر : 4/370 * گرمای ویژه : 44/0
مقاومت الکتریکی : 0000000699/0 اهم * دوره تناوبی : 4
درجه اشتعال : در حالت جامد اشتعال پذیر
اشکال دیگر : هیدرید نیکل NiH ، اکسید نیکل NiO ، دی کلرید نیکل
کبالت
کبالت ، عنصر شیمیایی است که با نشان Co و عدد اتمی 27 در جدول تناوبی قرار دارد.
تاریخچه
کبالت و ترکیبات آن در دوران باستان شناخته شد که برای آبی کردن رنگ شیشه از آنها استفاده میکردند. "George Brand" به خاطر کشف کبالت شهرت یافت. تاریخ کشف این عنصر در منابع مختلف ، متفاوت است، اما این کشف بین سال های 1730 و 1737 اتفاق افتاده است. او موفق به اثبات این نکته شد که منبع رنگ آبی شیشهها کبالت است. قبلا بیسموت همراه کبالت را عامل رنگ آبی شیشهها میدانستند.
پیدایش
کبالت ، به صورت فلز آزاد وجود ندارد و عموما بهصورت سنگ معدن یافت میشود. کبالت معمولا بهتنهایی استخراج نمیشود و بهعنوان محصول جانبی فعالیت های استخراج مس و نیکل بدست میآید.
سنگ معدن های اصلی کبالت عبارتند از: کبالتیت ، اریتریت ، گلائوکودوت و اسکوترودیت. عمدهترین تولید کنندگان کبالت در جهان ، چین ، زامبیا ، روسیه و استرالیا هستند.
ترکیبات
بهعلت وجود حالت های اکسیداسیون مختلف ، تعداد زیادی از ترکیبات کبالت وجود دارد. هر دو اکسید در دمای پایین ، ضد فرومغناطیس میباشند ؛ CaO ، .
کاربردها
آلیاژهایی از قبیل :
آلیاژهای دیرگداز ، برای قطعات توربین گاز موتورهای هواپیما.
آلیاژهای مقاوم در مقابل فرسایش و آسیب بر اثر کارکرد بالا.
فولاد ، در سرعت های بسیار زیاد.
در کاربیدهای روکشدار ( فلزات سخت هم نامیده میشوند ) و ابزارهای الماسه.
در آهن ربا و واسطه ضبط مغناطیسی ( ازقبیل نوار کاست و ویدئو ).
کاتالیزور برای مصرف در صنایع شیمیایی و نفتی.
در آبکاری الکتریکی برای ظاهر ، استحکام و مقاوت در برابر اکسیداسیون.
عامل خشک کننده در رنگ ها ، جوهر و براقکنندهها.
در لایه زیرین لعاب های چینی.
در رنگدانه ( کبالت آبی و سبز ).
در الکترودهای باطری.
تایرهای رادیال تسمه فولادی.
کبالت –60 هم به عنوان منبع اشعه گاما دارای چندین کاربرد است :
در پرتو درمانی ( رادیوتراپی ) بکار میرود.
در استرلیزه کردن غذاها با روش تابشی ( پاستوریزه کردن سرد ) بکار میرود.
در رادیوگرافی صنعتی بهمنظور تشخیص عیوب ساختاری قطعات فلزات بکار میرود.
ایزوتوپ ها
کبالت ، به صورت طبیعی دارای 1 ایزوتوپ پایدار ( 59- Co) میباشد.22 رادیوایزوتوپ نیز شناخته شده که پایدارترین آنها Co-60 با نیمه عمر 5,2714 سال ، CO-57 با نیمه عمر 271,79 روز ، Co-56 با نیمه عمر 77,27 روز و Co-58 با نیمه عمر 70,86 روز هستند. مابقی ایزوتوپ های رادیواکتیو ، دارای نیمه عمری کمتر از 18 ساعت هستند که اکثریت آنها نیمه عمری کمتر از 1 ثانیه دارند. این عنصر همچنین دارای 4 حالت برانگیختگی است که تمامی آنها نیمه عمری کمتر از 15 دقیقه دارند.
ایزوتوپ های کبالت از نظر وزن اتمی ، بین amu50 و amu 73 قرار دارند. حالت فروپاشی اصلی قبل از فراوانترین ایزوتوپ پایدار 59-Co ، الکترون گیری و حالت اصلی بعد از آن کاهش بتا میباشد. محصول فروپاشی اصلی پیش از 59-Co ایزوتوپ های عنصر 26 (آهن) و محصولات اصلی بعد از آن ایزوتوپ های عنصر 28 (نیکل) میباشند.
خواص فیزیکی و شیمیایی :
شعاع کووالانسی : pm 126 * ساختار الکترونی :
درجه اکسیداسیون (اکسید) : 2,3 (آمفوتریک) * ساختار کریستالی : 6 گوش
حالت ماده : جامد (فرومغناطیس)
نقطه ذوب : 1768 : 2723 * نقطه جوش : 2301
حجم مولی : 6.67 * گرمای تبخیر : 376.5 * گرمای هم جوشی : 16.19
فشار بخار : 175 پاسکال در 1768 * سرعت صوت : 4720 در 15/293
الکترونگاتیویته : 1.88 (درجه پائولینگ) * ظرفیت گرمایی ویژه : 420
رسانائی الکتریکی : 17.2 106 اهم * رسانائی گرمایی : 100
آهن
آهن فلزی نسبتاً فراوان در جهان است و اهمیت حیاتی در زندگی حیوانات و گیاهان دارد . فلزی خالص که دارای فعالیت شیمیایی زیاد است و مخصوصاً در هوای مرطوب به سرعت زنگ می زند .
این عنصر در خورشید و انواع ستاره ها یافت می شود. این عنصر هسته پایداری دارد. هسته زمین دارای ترکیبی از 10 درصد آهن و هیدروژن دارد. این فلز چهارمین عنصر فراوان از نظر وزنی در پوسته زمین است . عمومی ترین ترکیب این عنصر هماتیت است که در داخل رسوبات سیاه سواحل و صخره های رودخانه ها یافت می شود.
آهن معمولی ترکیبی از 4 ایزوتوپ می باشد. ده ایزوتوپ دیگر نیز از این عنصر شناخته شده است.
عنصر خالص آهن دارای خاصیت واکنش پذیری شیمیایی بالا است و به سرعت زنگ می زند و اکسید می شود. در هوای مرطوب و خیلی گرم این خاصیت افزایش پیدا می کند. آهن دارای 4 آلوتروپی است که عبارتند از آلفا، بتا، گاما، امگا. آلفا شکلی از آهنربا است که از بتا تغییر شکل پیدا کرده باشد. آهن خام یا چدن شامل 3 درصد کربن با میزان مختلفی از عناصر گوگرد، سیلیسیوم ، منگنزو فسفر می باشد.
آهن دارای خاصیت سخت، شکننده، نسبتاً زودگداز و آلیاژها و ترکیبات مختلف آن کاربردهایی مثل فولاد دارند. آهن ورزیده شامل یک دهم درصد کربن، بادوام، چکش خوار، ذوب شونده سریع و معمولاً ساختار الیافی دارد .فولاد کربنی ترکیبی از آهن و به میزان کم منگنز و گوگرد و فسفر و سیلیسیوم می باشد. آلیاژهای فولاد عبارتند از فولاد کربنی یا ترکیبی از عناصر دیگر مثل نیکل و کروم و وانادیم و غیره. آهن ارزان ، فراوان بسیار مفید و فلز مهمی در صنعت می باشد.
اثرات آهن بر سلامتی انسان
آهن در کلیه مواد غذایی مانند گوشت، سیب زمینی و سبزیجات وجود دارد. آهن مهمترین بخش تشکیل دهنده هموگلوبین است و عامل رنگ قرمز خون و منتقل کننده اکسیژن در کل بدن انسان می باشد.
اگر آهن با بافت های بدن برخورد کند یا در آنها باقی بماند، باعث ورم ملتحمه، مشکلاتی در مشیمیه و آماس شبکیه می شود. اگر مقدار بیش از حد مجاز غبار یا بخار اکسید آهن تنفس شود، مشکلات معده و ریوی خوش خیم را به نام siderosis سبب می شود. این بیماری با استفاده از اشعه ایکس قابل تشخیص می باشد. اختلالات فیزیکی خاصی همراه با بیماری siderosis پیش نمی آید. تنفس مقدار فراوانی اکسید آهن (به خصوص کارگرانی که در چنین محیط هایی کار می کنند) خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش می دهد.
مقدار اندکی آهن در 50 درصد جانورانی که در معرض این عنصر شیمیایی قرار گرفته اند، سبب مرگ شده است. معمولاً این مقدار در حدود میلی گرم یا از ماده در هر کیلوگرم از وزن جانور می باشد.
تاثیرات زیست محیطی
آهن-3 آرسنیت و پنتاهیدرات ممکن است برای محیط زیست خطرناک باشند. به همین دلیل باید توجه خاصی به گیاهان، هوا و آب شود. به طور کلی باید از ورود مواد شیمیایی به محیط زیست جلوگیری به عمل آورد، زیرا اکثر مواد شیمیایی برای مدت زمان طولانی در طبیعت باق می مانند و از خود مقاومت نشان میدهند.
خواص فیزیکی و شیمیایی :
عدد اتمی : 26 * جرم اتمی : 55.845 * شعاع اتمی : 1.72 * شعاع یونی : 645/0
نقطه ذوب : 1244 * نقطه جوش : 1962 * ظرفیت:2و3
رنگ : خاکستری مایل به صورتی * حالت استاندارد : جامد
انرژی یونیزاسیون: 87/7 * دوره تناوبی : 4
شکل الکترونی :
الکترونگاتیوی : 1.83 * حالت اکسیداسیون : 2و3 * دانسیته : 7.873
گرمای فروپاشی : 8/13 * گرمای تبخیر : 6/349 * گرمای ویژه : 44/0
مقاومت الکتریکی : 0000000971/0 اهم
اشکال دیگر :
اکسید آهن FeO ، مگنتیت و هماتیت ، دی کلرید آهن و تری کلرید آهن
منگنز
منگنز ، عنصر شیمیایی است که در جدول تناوبی ، دارای نشان Mn و عدد اتمی 25 میباشد.
تاریخچه
منگنز از ماقبل تاریخ مورد استفاده بوده است. رنگ هایی که از رنگدانههای دیاکسید منگنز ساخته شدهاند، به 1700 سال پیش برمیگردند. مصریان و رومیان ، ازترکیبات این عنصر در شیشهسازی ، چه برای رنگآمیزی آن و چه برای از بین بردن رنگ آن استفاده میکردند. منگنز که میتوان آن را در کانیهای آهن یافت، توسط اسپارت ها بکار میرفت. بعضی افراد بر این باورند که سختی استثنائی فولاد اسپارتان ، ناشی از تولید ناخواسته یک آلیاژ آهن - منگنز میباشد.
تقریبا در آغاز قرن 19، دانشمندان استفاده از منگنز را در فولادسازی مورد بررسی قرار دادند که آن زمان ، حقوق انحصاری برای کاربردهای آن واگذار شد. در سال 1816 متوجه شدند، افزودن منگنز به آهن بدون تغییر درمیزان شکنندگی آن ، باعث استحکام بیشتر آهن میشود.
کاربردها
منگنز به خاطر خصوصیات ثابت کنندگی گوگرد ، اکسیژنزدائی و آلیاژ سازی برای تولید آهن و فولاد ضروری است. فولادسازی ، ازجمله بخش تولید آهن آن ، بیشترین مقدار منگنز داخلی را نیاز دارد که اخیرا بین 90% تا 85% مقدار مورد نیاز است. از بین کاربردهای مختلف دیگر آن ، منگنز بخش اصلی فرمول های فولاد ضد زنگ ارزان قیمت و آلیاژهای آلومینیم پرکاربرد را تشکیل میدهد.
از اکسید منگنز ، در انواع پیل های خشک جدید استفاده میشود. انتظار میرود ماهیت و سطح کلی کاربرد منگنز در آمریکا در آینده ای نزدیک تقریبا یکسان باقی بماند. هیچ گونه فنآوری عملی برای جایگزینی مواد دیگر به جای منگنز یا استفاده از مقادیر داخلی و سایر ذخائر جهت خودکفایی آمریکا نسبـت به کانی منگنز سایر کشورها وجود ندارد.
ترکیبات
پرمنگنات پتاسیم که آن را بلورهای کاندی هم مینامند، بهعلت خصوصیات اکسیداسیون آن ، یک معرف آزمایشگاهی متداول است و بعنوان یک داروی محلی کاربرد دارد؛ ( مثلا برای درمان بیماری های ماهی ). دیاکسید منگنز در پیل های خشک کاربرد داشته ، نیز میتوان از آن برای کلرزدایی شیشههایی که با مقادیر کمی آهن ، سبز رنگ شدهاند، استفاده نمود. با ترکیبات منگنز ، میتوان شیشهها را ارغوانی کرد و عامل رنگ ارغوانی واقعی میباشد. علاوه بر اینها ، از دیاکسید منگنز برای تولید اکسیژن ، کلر و رنگ های سیاه جامد استفاده میگردد.
ایزوتوپ ها
منگنز به طور طبیعی دارای یک ایزوتوپ پایدار Mn-55 میباشد. 18 ایزوتوپ پرتوزاد هم برای این عنصر شناسایی شده است که پایدارترین آنها منگنز53 با نیمه عمر 7/3 میلیون سال ، منگنز-54 با نیمه عمر 312,3 روز و منگنز-52 با نیمه عمر 5,591 روز هستند. مابقی ایزوتوپهای رادیواکتیو از نیمه عمری کمتر از 3 ساعت برخوردار بوده که نیمه عمر اکثر آنها کمتر از 1 دقیقه است. همچنین این عنصر دارای 3 meta states میباشد.
منگنز ، جزء عناصر گروه آهنی است که تصور میشود در ستارگان بزرگ ، اندکی قبل از انفجار ابراختر سنتز شدهاند. منگنز-53 به شکل Cr-53 با نیمه عمر 3,7 میلیون سال فرسایش مییابد. منگنز-53 بهعلت نیمه عمر نسبتا کوتاهش یک رادیونوکلید غیر فعال است. محتویات ایزوتوپی منگنز ، معمولا با محتویات ایزوتوپی کروم ترکیب میشـود که در isotope geology بکار میرود. نسبت های ایزوتوپی منگنز – کروم شواهدی را که از آلومینیم 26 و پالادیم 107 برای تاریخ آغازین منظومه شمسی وجود دارد، تقویت میکند.
ایزوتوپ های منگنز از نظر وزن اتمی بین amu 46 تا amu 65 قرار دارند. حالت فروپاشی اولیه ، قبل از فراوانترین ایزوتوپ پایدار ( Mn-55 ) جذب الکترون و حالت اولیه پس از آن بتا میباشد.
خواص فیزیکی و شیمیایی :
وزن اتمی : amu 54.938049
شعاع اتمی : pm 161 * شعاع کووالانسی : pm139
ساختار الکترونی : * ساختار کریستالی : مکعب بدنه مرکزی
درجه اکسیداسیون (اکسید) : 7,6,4,2,3 (اسید قوی) * الکترونگاتیویته : 1.55 (درجه پائولینگ)
حالت ماده : جامد (معمولاْ غیر مغناطیسی)
نقطه ذوب : 1517 * نقطه جوش : 2235
حجم مولی : 7.35 * ظرفیت گرمایی ویژه : 480
گرمای تبخیر : 226 * گرمای همجوشی : 12.05
فشار بخار : 121 پاسکال در 1517 * سرعت صوت : 5150 در 293.15
رسانائی الکتریکی : 0.695 106 اهم * رسانائی گرمایی : 7.82
آلومینیم
آلومینیم فلزی چکش خوار و نرم به رنگ سفید- نقره ای است و ساختار بلورین مکعبی دارد . این عنصر در سال 1825 توسط Hans Christian Oersted دانشمند دانمارکی کشف گردید . اگر چه فراوان ترین فلز در پوسته زمین است( حدود 8% وزنی) اما به صورت غیر ترکیبی وجود ندارد و از اجزاء سنگ های معدنی از جمله خاک رس، بوکسیت، میکا، فلدسپار، کریولیت و همچنین الکترولیز بوکسیت بدست می آید . آلومینیم به صورت تجاری از طریق پروسه Hall- Heroult تهیه می شود.
روش بدست آوردن این فلز الکترولیز اکسید آلومینیم محلول در فلورید سدیم و آلومینیم است که این روش در سال 1886 توسط Hall در آمریکا کشف شد. سنگ کریولیت یا فلورید سدیم و آلومینیم طبیعی در گرینلند یافت می شود که کاربرد زیادی ندارد اما در عوض به جای کریولیت مخلوط مصنوعی را از سدیم و آلومینیم و فلورید کلسیم درست می کنند که در تجارت کاربرد دارد.
آلومینیم خالص دارای رنگ نقره ای سفید است و محصول فراوری شده آن دارای خصوصیات آلی است. این فلز سبک و خصوصیات مغناطیسی ندارد و غیر رسانای جریان برق است و دومین فلز از نظر چکش خواری است و ششمین فلز از نظر مفتول پذیری است.
کاربردها
کاربرد این فلز برای ظروف آشپزخانه کاربرد زیادی دارد برای تزئین خارجی بناهای ساختمانی نیز به کار می رود و کاربرد زیادی در صنایع به علت خصوصیات سبکی و مقاوت بالا دارد.
اگرچه رسانایی الکتریکی این عنصر 60 درصد مس است اما در صنایع انتقال خطوط الکتریکی به علت سبکی وزن کاربرد دارد. آلومینیوم خالص فاقد استحکام و بسیار انعطاف پذیر است. اما آلیاژ این عنصر با عناصر مس و منیزیم و سیلیسیم و منگنز و دیگر عناصر کاربرد زیادی در صنایع مختلف دارد.
این آلیاژها نقش بسیار اساسی در ساخت هواپیماها و راکتورها دارند. آلومینیم در خلا تبخیر می شود و فرم های مختلف این عنصر کاربردهای مختلفی دارند مثلاٌ به عنوان پوشش صیقلی برای نور مرئی و اشعه گرمایی دارد. این پوشش ها به صورت یک لایه نازک جسم را از اکسید شدن جلوگیری می کند . از پوشش آلومینیمی برای آیینه تلسکوپ ها و ساخت کاغذهای تزئینی و اسباب بازی ها و قوطی ها استفاده می شود.
ترکیبات مهم آلومینیم عبارتند از اکسید و سولفات آلومینیم و سولفات آلومینیم محلول در پتاسیم . اکسید آلومینیم در یاقوت سرخ و یاقوت کبود و کرندوم و سنگ سمباده یافت می شود که این اکسید برای ساخت شیشه و کارخانه ها استفاده می شود . یاقوت سرخ و کبود مصنوعی برای اشعه لیزر نور همدوس کاربرد دارد.
اثرات آلومینیم بر سلامتی انسان
آلومینیم فلزی است که بسیار مورد استفاده قرار می گیرد و همچنین یکی از فراوان ترین ترکیباتی است که در پوسته زمین وجود دارد. با توجه به این موارد، آلومینیم عنصر مظلومی است. اما زمانیکه غلظت آلومینیم در محیط افزایش می یابد، اثرات شدیدی بر سلامت انسان می گذارند.
در بیشتر اوقات مقدار آلومینیم غذا افزایش پیدا می کند. راه های دیگری که سبب افزایش مقدار آلومینیم می شود تنفس کردن و تماس پوستی آلومینیم است. اگر فردی برای مدت زمان طولانی در تماس با غلظت زیادی از آلومینیم باشد علایم زیر در وی بروز پیدا می کند :
سیستم عصبی مرکزی آسیب می بیند.
سبب جنون می شود.
فرد حافظه خود را از دست می دهد.
باعث سستی و بی حالی می شود.
باعث لرز شدید و تشنج می گردد.
تنفس آلومینیم یا پودر اکسید آلومینیم باعث تصلب ریه ها و آسیب به شش ها می شود. این بیماری تحت نام Shaver’s Disease خوانده می شود. در این حالت ممکن است آلومینیم با سیلیسیم و اکسید آهن موجود در هوا نیز واکنش داده و باعث بیماری آلزایمر شود.
اثرات آلومینیم بر محیط زیست
مقدار آلومینیم در دریاچه های اسیدی بسیار بالا است. در این دریاچه ها تعداد ماهی ها و دو زیستان کاهش می یابد زیرا یون های آلومینیم با پروتئین های موجود در آب شش ماهی ها و جنین قورباغه ها واکنش می دهد.
غلظت بالای آلومینیم نه تنها بر ماهی ها اثر می گذارد، بلکه بر پرندگان و سایر جانوران که از ماهی و حشرات آلوده تغذیه می کنند و جانورانی که در هوای حاوی آلومینیم تنفس می کنند، اثر میگذارد. اثر مصرف ماهی های آلوده بر پرندگان به گونه ای است که پوست تخم آنها نازک می شود و جوجه های با وزن کم متولد می شوند. اثر تنفس آلومینیم بر جانوران مشکلات تنفسی، کمبود وزن و کاهش فعالیت می باشد.
دریاچه های اسیدی و هوا فقط آلومینیم زیاد ندارند، بلکه آب های زیرزمینی که از خاک های اسیدی عبور می کنند هم دارای مقدار زیادی آلومینیم هستند. علائم بسیار زیادی وجود دارد که آلومینیم می تواند به ریشه درختانی که در آب های زیرزمینی قرار دارند، آسیب می رساند.
تهیه کننده:هاله ماهری نیا
موضوع:شناسایی کاتون های گروه2
توصیف عنصری کاتیون های گروه:IIA
آرسنيک ( As ):
عنصر شيميايي است که در جدول تناوبي با علامت As مشخص است و داراي عدد اتمي 33 است. آرسنيک شبه فلز سمي معروفي است که به سه شکل زرد، سياه و خاکستري يافت ميشود. آرسنيک از نظر شيميايي شبيه فسفر است تا حدي که در واکنش هاي بيو شيميايي ميتواند جايگزين آن شود ازاين رو سمي است. وقتي به آن حرارت داده شود به صورت اکسيد آرسنيک در ميآيد (اکسيده ميشود) که بوي آن مانند سير است. آرسنيک و ترکيبات آن همچنين ميتوانند بر اثر حرارت به گاز تبديل شوند. اين عنصر به صورت جامد وجود دارد : زرد و خاکستري فلز مانند .
کاربرد:
سموم کشاورزي و حشره کش هاي مختلف آرسنيد گاليم يک نيمه رساناي مهمي است که در ICها به کار ميرود. مدارهايي که از اين ترکيب ساخته شدهاند نسبت به نوع سيليکوني بسيار سريع تر هستند (البته گران تر هم هستند) آرسنيد گاليم بر خلاف سيليکون آن band gap مستقيم است پس ميتواند در ديودهاي ليزري وLED ها براي تبديل مستقيم الکتريسيته به نور به کار رود. تري اکسيد آرسنيک در خونشناسي براي درمان بيماران سرطان خون حاد که در برابر ATRA درماني مقاومت نشان ميدهند به کار ميرود. همچنين در برنز پوش کردن و ساخت مواد آتش بازي و ترقه مورد استفاده قرار ميگيرد.
تاريخچه:
آرسنيک (واژه يوناني arsenikon به معني اريپمنت زرد) در دوران بسيار کهن شناخته شده است. از اين عنصر به کرات براي قتل استفاده شده ، علائم مسموميت با اين عنصر تا قبل از آزمايش مارش تا حدي نا مشخص بود. آلبرتوس مگنوس را اولين کسي ميدانند که اين عنصر را جدا کرد. جوان شرودر هم دو روش براي تهيه آرسنيک منتشر کرد.
همچنين از آن براي ساخت مواد بهداشتي همچون داروي نظافت بدن( موبر ) استفاده ميشود. موبر از آهک و آرسنیک تشکيل يافته است. گفتني است که حتي پايه ی اصي کرِم ها و اسپري هاي موبر از همين دو ماده مي باشد.
پيدايش:
آرسوپيزيت (سنگ آرسنيک) ميس پيکل Mispickel هم ناميده ميشود ، که بر اثر حرارت ، بيشترین مقدار آرسنيک از سولفيد آهن آن جدا ميشود. مهمترين ترکيبات آرسنيک عبارت است از : آرسنيک سفيد، سولفيد آن ، گرد حشره کش ، آرسنيت کلسيم و آرسنيت سرب. از گرد حشره کش ، آرسنيت کلسيم و آرسنيت سرب بهعنوان سموم و حشرهکشها در کشاورزي استفاده ميشود .اين عنصر گه گاه به صورت خالص يافت ميشود ولي معمولاً به صورت ترکيب با نقره، کبالت، نيکل، آهن ، آنتيموان يا سولفور وجود دارد.
قلع ( Sn ):
نام قلع ( tin ) از واژه zin در آلمان قديم و tin در اسكانديناوي گرفته شده و علامت Sn كه توسط berzlius پيشنهاد گرديد از واژه لاتين stannum اقتباس شده است . قلع از نظر فراواني در پوسته زمين با فراواني 0002/0 درصد مي باشد.
قلع فلزي است نرم به رنگ خاكستري روشن يا سفيد- نقره اي با نماد sn ، عدد اتمي 50 ، وزن اتمي 71/118 وزن مخصوص 31/7 گرم بر سانتي متر مكعب ( قلع تجارتي در حدود 5/7 ) ، سختي كم 5/1 در مقياس موس ، براق ، داراي جلا ، قابل انعطاف و داراي خاصيت شكل پذيري و چكش خواري ، مقاومت كم ، نقطه جوش 2270 درجه سانتي گراد و نقطه ذوب 06/232 درجه سانتي گراد . معمولا به علت نرمي و درخشندگي قلع ، اين عنصر به سياره مشتري و ندرتا به سياره زهره نسبت داده مي شوند . قلع در جدول تناوبي به عنوان فلز ضعيف بوده و در دوره 5 قراردارد .
در فشار طبيعي قلع جامد داراي دو شکل مختلف است . در دماهاي پايين به شکل خاکستري يا قلع آلفا وجود دارد که داراي ساختار بلوري مکعبي مانند سيليکن و ژرمانيم است. وقتي دما بالاتر از 2/13 درجه سانتيگراد باشد به رنگ سفيد يا قلع بتا تبديل مي شود که فلزي بوده و داراي ساختار چهار وجهي است. درصورتيکه سرد شود به آهستگي به صورت خاکستري بر مي گردد که بيماري قلع ناميده مي شود. به هر حال اين تغيير شکل تحت تاثير ناخالصي هايي از قبيل آلومينيم و روي قرار مي گيرد که با افزودن آنتيموان يا بيسموت مي توان از آن جلوگيري کرد.
کاربردها:
قلع به آساني به آهن متصل شده وبراي پوشش سرب روي و فولاد مورد استفاده قرار مي گيرد تا از پوسيدگي آنها جلوگيري شود. قوطي هاي فولادي با پوشش قلع براي نگهداري غذا کاربردي وسيع دارد و اين کاربرد بخش وسيعي از بازار قلع فلزي را تشکيل مي دهد.
تاريخچه:
به سبب كاربرد قلع در توليد آلياژ برنز در دوران برنز ، اين عنصر از اهميت فرهنگي- تاريخي بالايي برخوردار است . اولين ابزار برنزي كه در مقبره هاي مصر كشف گرديد به اواخر هزاره چهارم قبل از ميلاد مربوط مي شود .
قلع خالص نخستين بار در 1800 قبل از ميلاد در چين و ژاپن توليد شد . در حدود 600 سال قبل از ميلاد مصري هاي باستان مصنوعات ساخته شده از قلع خالص را كنار اجساد موميايي شده قرار مي دادند . اين عنصر تنها در توليد برنز استفاده نمي شد بلكه در توليد آلياژهاي سرب جهت مقاصد نظامي و واكنش فلزات نيز به كار برده مي شد . قلع و به خصوص آلياژهاي آن در مناطق جغرافيايي متعدد مانند چين ، اندونزي ، هند ، خاور نزديك، آفريقاي شمالي و اروپا ديده شده است .
آنتيموان ( Sb ):
آنتيموان عنصر شيميايي است که در جدول تناوبي داراي نشان Sb و عدد اتمي 51 است . آنتيموان که يک شبه فلز است داراي چهار حالت آلوتروپيک مي باشد. شکل پايدار اين عنصر، فلزي آبي - سفيد است وانواع زرد و سياه آن ناپايدار مي باشد. اين عنصر در مواد ضد آتش ، رنگ ها ، سراميک ، لعاب و آلياژهاي گوناگون و لاستيک به کار مي رود.
خصوصيات قابل توجه:
آنتيموان در حالت عنصري خود شکننده ، گداز پذير، نقره فام و بلوري است که خاصيت هدايت الکتريکي و حرارتي ضعيفي دارد و در دماي کم تبخير مي شود. شبه فلز آنتيموان از نظر ظاهري و خصوصيات فيزيکي شبيه فلز است اما از نظر شيميايي مثل فلز واکنش نمي کند. همچنين اين عنصر مورد حمله اسيدهاي اکسيد کننده و هالوژن ها قرارمي گيرد.
فراواني آنتيموان در پوسته زمين بين 2/0 تا 5/0 ppm برآورد شده است. آنتيموان کالکوفيل است و با گوگرد و فلزات سنگين سرب ، مس و نقره وجود دارد.
کاربردها:
استفاده از آنتيموان در صنايع نيمه هادي و در توليد ديود ها ، موج ياب هاي مادون قرمز و وسايل Hall-effect رو به افزايش است. اين شبه فلز، به صورت آلياژ موجب افزايش سختي و مقاومت مکانيکي سرب مي شود. مهمترين کاربرد فلز آنتيموان به عنوان سخت کننده سرب در خازن ها مي باشد.
در باطري ها ، آلياژهاي ضد اصطکاک ، فلز ويژه حروف چاپ ، گلوله هاي رسام و جنگ افزارهاي کوچک و روکش کابل .
تاريخچه:
آنتيموان (يوناني anti به علاوه monos به معني فلزي که به تنهايي يافت نمي شود) در دوران باستان درترکيبات مختلف شناخته شد و بعدها در اوايل قرن 17 و احتمالا" زودتر به عنوان يک فلز شناسايي گشت . وجود اين فلز را اولين بار سال 1450، Tholden به طور علمي گزارش کرد. استيب نيت ، سولفيد طبيعي آنتيموان در دوران انجيل به عنوان دارو و وسيله آرايش کشف و مورد استفاده قرار گرفت . ارتباط بين نام جديد آنتيموان و نماد آن پيچيده است ؛ نام قبطي پودر آرايشي سولفيد آنتيموان توسط يونانيان قرض گرفته شد و بعد در زبان لاتين هم وارد شد که نتيجه آن واژه stibium است . Jacob Berzelius مکتشف علم شيمي در نوشته هاي خود نام اختصاري براي آنتيموان به کار برده و اين نام همچنان مورد استفاده است .
هدف از آزمایش:
شناسایی کاتیون های گروه BII-جداسازی کاتیون های گروهBII-نحوه ی استفاده ازدستگاه سانتریفیو ژ-بررسی واکنش های رخ داده درحین انجام ازمایش-نحوه وچگونگی ازمایش جداسازی کاتیون های گروهII
وسایل مورد نیاز:
1-لوله آزمایش به تعداد کافی-2-چراغ بنزن-3- سانتریفیو ژ
4-بشر-5- نمونه مورد ازمایش(مخلوط کاتیون ها)-6- H2O2 (3%)-7- اسید سولفوریک(HCL)
(N6)-8-اسیدسولفوریک(HCL) (N2)-9- تیواستامید
(sns)-10- آب مقطر-11- استات آمونیوم(nh4chcoo)
-12- اسیدنیتریک(HNo3)-13- پتاسیم هیدرکسید(KOH)
-14-آمونیاک(NH3)(N6(-15-نقره نیترات(agno3)
نحوه ی انجام ازمایش:
محلولی ازمخلوط کاتیون های گروه IIدراختیارداریم.10
قطره ازاین مخلوط را درون لوله آزمایش می ریزیم.بعد
ازان5قطره ازH2O2)) 3% درون لوله آزمایش می ریزیم .بعدازاین کار4قطرهHCL (N2) به ان اضافه
می کنیم.لوله ازمایش که حاوی محلولی ازمخلوط ها
می باشد,راروی شعله به مدت کمی حرارت داده و6قطره
HCL(6N)به ان اضافه می کنیم.دوباره ان رابه مدت دودقیقه حرارت داده واکنون می بینیم یک ماده لزج وچسبنده بدست می اید.حالالوله آزمایش راسرد می کنیم.بعدازسردکردن5قطره HCL(2N)به ان اضافه می کنیم.حالا لوله ازمایش کمی تکان داده وموادراهم
می زنیم.8قطره تیواستامیدبه درون لوله ازمایش می ریزیم.اکنون حدود پنج دقیقه به لوله آزمایش حرارت
می دهیم.8قطره ازابی که ان راتادمای80درجه سانتی گرادحرارت داده بودیم به مواد دیگراضافه کرده و20قطره تیواستامیدو2قطره استات آمونیوم رابه درون لوله ازمایش می ریزیم.چنددقیقه لوله ازمایش راحرارت داده وپس
ازسردکردن ان رابرای جداسازی رسوب ومحلول به درون دستگاه سانتریفیو ژانتقال می دهیم.محلولی که روی رسوب بدست امده است برای سایرگروه ها می باشدکه ان رادورمی ریزیم.به رسوب حاصل 5قطره تیواستامید
( SNS )اضافه کرده و18قطرهKOH(3N ) به ان می افزاییم.اکنون لوله آزمایش رابمدت سه دقیقه حرارت داده وبعدازسردشدن برای جداسازی وتجزیه به درون دستگاه سانتریفیو ژقرارمی دهیم.کاتیون های گروهII Aرسوب می دهند وکاتیون های گروه BIIبه صورت محلول روی رسوب باقی می ماند.محلول را ازرسوب جداکرده ودرون یک لوله ازمایش دیگرمی ریزیم.به محلول که شامل کاتیون های گروه دومBمی باشدقطره قطره HCL(N2)اضافه می کنیم تارسوب حاصل شود.سپس عمل سانتریفیو ژرابرای جداسازی رسوب ومحلول انجام می دهیم.محلول به دست امده رادورمی ریزیم وبه رسوب باقی مانده 20قطرهHCLاضافه می کنیم ولوله ازمایش رابه مدت 5دقیقه درون حمام اب جوش که ازقبل ان راآماده کرده بودیم قرارمی دهیم.بعدازاین کارلوله ازمایش راجهت جداسازی محلول و رسوب درون دستگاه سانتریفیو ژقرارمی دهیم.محلول بدست امده رابه لوله ازمایش دیگری منتقل می کنیم.
قطره قطره به محلول امونیاک (NH3)(N2)اضافه می کنیم تارسوب سفیدحاصل شود.رسوب سفید دلیلی بروجودSNمی باشد.سپس به رسوب اسیدنیتریک(HNO3)اضافه می کنیم وبعد ازاین کارعمل سانتریفیو ژبرای جداسازی رسوب ومحول انجام می دهیم.محلول بدست امده رابه درون لوله ازمایش دیگری منتقل می کنیم ورسوب رادور می ریزیم.سپس به محلول 20قطره استات آمونیوم(nh4chcoo) اضافه کرده وبعد ازان5قطره نقره نیترات (agno3) به ان می افزاییم.رسوب قرمزبدست امده دلیلی بروجودASمی باشد.درازمایش ما این مرحله بامشکل روبرو شد ورسوب قرمز بدست نیامد.
عنوان آزمایش :
شناسایی و جداسازی کا تیون های گروه I
تهیه کننده:هاله ماهری نیا
نقره ( Ag )
نقره، يکي از عناصر شيميايي، با نشانه Ag ، داراي عدد اتمي 47 و وزن اتمي 107.8682 است که در گروه يک فرعي (IB ) جدول تناوبي قرارگرفته است . نقره عنصري فلزي به رنگ سفيد مايل به خاکستري و براق مي باشد که تقريباً کمياب و گران قيمت است و از نظر فراواني در قشر جامد زمين ، در مرتبه شصت و سومين عنصر قرار دارد. در آب و هواي خالص پايدار است ولي در معرض اوزون ، سولفيد هيدروژن و هواي داراي سولفور کدر مي شود. نقره ی خالص دارای بالاترين هدايت الکتريکي و گرمایی است و پايين ترين مقاومت را در بين تمام فلزات دارد. در سنگ معدن هاي داراي آرژنتيت ، سرب ، روي و مس و طلا يافت مي شود .
از نظر شيميايي نقره يکي از فلزات سنگين و از جمله فلزات نجيب است و از نظر تجاري عنصري گرانبها تلقي ميگردد. از نقره ، 25 ايزوتوپ راديواکتيو شناخته شده است که داراي اجرام اتمي 102 الي 117 ميباشند. نقره معمولي هم از دو ايزوتوپ با جرم هاي 107 و 109 تشکيل شده است.
نقره از زمان هاي خيلي قديم شناخته شده بود. اين عنصر اولين بار از سرباره هاي آتشفشاني در آسياي صغير و در درياي اژه پيدا شد. اين آثار نشان مي دهد که 3000 سال قبل از ميلاد مسيح انسان ها توانايي اين را داشتند که نقره را از سرب جدا کنند.
همچنین نقره از خالص کردن و پالايش الکتريکي مس به دست مي آيد و براي کاربردهاي تجاري داراي خلوص 99.9 درصد است.
اساسا نقره خالص فلزي براق و نرم و داراي درخشندگي بالا است. سختي آن از طلا پايين تر و داراي مفتول پذيري و چکش خواري بالايي بعد از طلا و پالاديم است. نقره خالص داراي خصوصيت رسانايي بالاي جريان برق و الکتريسيته در بين تمام فلزات است و مقاومت کنتاکت الکتريکي آن پايين مي باشد. چگالی نقره 5/10 برابر آب است و در 961 درجه سانتيگراد ذوب شده و در حدود 2162 درجه سانتيگراد ميجوشد.
خواص شيميايي
اگرچه نقره از نظر شيميايي در ميان فلزات نجيب فلزي بسيار واکنش پذير تلقي ميگردد، لکن بايد توجه داشت که در مقايسه با ساير عناصر از مرتبه واکنش پذيري قابل ملاحظهاي برخوردار نميباشد. اين عنصر به آساني اکسيده شدن آهن اکسيد نميشود، لکن با گوگرد و هيدروژن سولفيد واکنش داشته و تشکيل همان تيرگي آشنا را ميدهد که در نقرههايتان ملاحظه ميکنيد.
براي رفع اين نقيصه ميتوان آبکاري نقره را با کمک روديم به انجام رسانيده و از وقوع تيرگي مورد نظر پيشگيري نمود همچنين با استفاده از کرم (Cream) يا پوليش نقره ميتوان لايه تيره بسيار نازکي را که نقره در ترکيب با گوگرد بوجود آورده است را زدوده و آن را مجددا براق نمود. از طرف ديگر اين تيرگي را ميتوان از نظر شيميايي بوسيله حرارت دادن ظرف مورد نظر در محلول رقيقي از کلريد سديم و کربنات هيدروژن سديم يا قرار دادن قسمت تيره در تماس با فلزي فعال تر مانند آلومينيوم که ميتواند با گوگرد ترکيب شود و مجددا فلز را به حالت اوليه برگرداند، از بين برد.
نقره نميتواند با اسيدهاي غير اکسيدکننده مانند اسيدهاي کلريدريک و سولفوريک يا بازهاي قوي مانند هيدروکسيد سديم واکنش نمايد، لکن اسيدهاي اکسنده مانند اسيد نيتريک يا اسيد سولفوريک غليظ آن را در خود حل کرده و يون يک بار مثبت نقره (Ag+) را تشکيل ميدهند. اين يون که در کليه ترکيبات ساده و محلول نقره وجود دارد، تقريبا به صورت ساده اي با استفاده از عوامل احيا کننده آلي مانند آنچه در آئينه هاي نقره اي ملاحظه ميشود، به فلز آزاد احيا ميگردد. براي آبکاري نقره لازم است يون هاي کمپلکس نقره احيا شود. يون ( Ag+ ) بيرنگ است، لکن تعدادي از ترکيبات نقره به دليل نفوذ ساير اجزاي تشکيل دهنده ساختماني رنگينند. بايد توجه داشت که اکسيژن درحد حيرت انگيزي در نقطه ذوب نقره به ميزان 20 قسمت حجمي از اکسيژن در يک قسمت حجمي نقره حل ميشود. پس از سرد کردن مايع مورد نظر نيز اکسيژن به ميزان 75% قسمت (از نظر حجمي) در نقره باقي ميماند.
ترکيبات
نقره در ترکيباتش اکثرا به صورت يک ظرفيتي است. لکن اکسيد ، فلوئوريد و سولفيد دو ظرفيتي نقره نيز ملاحظه شده است. تعدادي از ترکيبات مهم نقره عبارتند از:
1- نيترات نقره (AgNO3): ترکيبي بيرنگ ، بسيار محلول ، اساسا سمي و به سادگي به نقره فلزي احيا ميشود و از آن در تهيه ترکيبات نقره ، آئينه هاي نقره ای و جوهرها استفاده ميشود.
2- هيدروکسيد دي آمين نقره (Ag(NH3)2OH): ترکيب کوئورديناسيوني محلول در آب که به وسيله افزودن هيدروکسيد آمونيوم به محلول هاي املاح نقره ، تشکيل ميشود. اين ترکيب در اثر ماندن تشکيل ترکيب بسيار منفجره نقره فولمينات شده را ميدهد.
3- سيانيد نقره (AgCN) : مورد مصرف به وسيله سيانيد سديم يا پتاسيم اضافي در آبکاري براي تشکيل يون هاي کمپلکس های و که به فلز نقره احيا ميشوند.
4- کلريد نقره (AgCl) : ترکيب سفيد نامحلول که در هيدروکسيد آمونيوم حل شده و تشکيل يون هاي کمپلکس ميدهد. در عکاسي و نيز به عنوان آشکار کننده يونيزاسيون براي اشعه هاي کيهاني کاربرد دارد.
5- برميد نقره (AgBr) : ترکيب نامحلول زرد روشن که نسبت به AgCl نامحلول تر است و بيشتر در عکاسي به مصرف ميرسد.
6- يديد نقره (AgI) : ترکيب نامحلول زرد رنگ و نامحلولتر از AgBr است و براي اصلاح وضعيت ابرها به منظور بارندگي ( Cloud Seading ) و در عکاسي کاربرد دارد.
7- سولفيد نقره ( ) : نامحلول ترين نمک نقره ، سياه رنگ و جزء اصلي تشکيل دهنده تيرگي ظروف نقره ميباشد
اثرات نقره بر روي سلامتي
نمک هاي محلول نقره به ويژه AgNO3 با غلظت بيش از 2 گرم (0.070) کشنده هستند. ترکيبات نقره به آهستگي توسط بافت هاي بدن جذب مي شوند و پيگمان هايي آبي يا سياه در پوست ايجاد مي کنند.
تماس با چشم : اگر مايع آن در تماس با چشم قرار گيرد، باعث آسيب شديد قرنيه مي شود.
تماس با پوست : باعث سوزش پوست مي شود. تماس مداوم با پوست باعث ايجاد آلرژي مي شود.
خطرات تنفس : قرار گرفتن در معرض بخار نقره با غلظت بالا باعث سرگيجه، مشکلات تنفسي، سردرد يا سوزش مجاري تنفسي مي شود. غلظت بسيار بالاي آن باعث خواب آلودگي، گيج خوردن، گيجي، بي هوشي، کما و در نهايت مرگ مي شود.
خطرات خوردن : نسبتا سمي است. باعث اختلالات معده، حالت تهوع، استفراغ، اسهال و خواب آلودگي مي شود. اگر اين ماده بلعيده شود، به شش ها آسپيره مي شود يا اگر استفراغ رخ دهد، باعث پنومونيتيس شيميايي مي شود که کشنده است.
قرار گرفتن در معرض اين ماده يا ترکيبي از آن در انسان اثرات زير را به دنبال دارد :
- ناهنجاري هاي قلب
- اگر انسان دائما يا براي مدتي طولاني در معرض اين ماده قرار داشته باشد، باعث آسيب مغز و صدمه سيستم عصبي مي شود.
- تنفس مداوم يا تماس مداوم اتيل کتون با دست احتمال تشکيل نوروتوکسين هايي مانند هگزان را افزايش مي دهد به ويژه اگر اين تماس همزمان باشد.
سرب ( Pb )
سرب عنصری فلزی است که در جدول تناوبي با نشان Pb خلاصه ی نام لاتين plumbum و عدد اتمي 82 وجود دارد. عنصري سنگين ، سمي و چکش خوار و داراي رنگ خاکستري کدري مي باشد که با ساختار کوبيک متبلور مي شود. اين عنصر معمولاً در سنگ معدن گالن يافت مي شود . .هنگاميکه تازه تراشيده شده سفيد مايل به آبي است اما در معرض هوا به رنگ خاکستري تيره تبديل مي شود و از خاصيت هدايت الکتريکي پاييني برخوردار مي باشد . اين فلز حقيقي به شدت در برابر پوسيدگي مقاومت مي کند و به همين علت از آن براي نگهداري مايعات فرسايشگر (مثل اسيد سولفوريک) استفاده مي شود. با افزودن مقادير خيلي کمي آنتيموان يا فلزات ديگر به سرب مي توان آن را سخت نمود. از سرب در سازه هاي ساختماني ، خازنهاي اسيد سرب ، ساچمه و گلوله استفاده شده و نيز بخشي از آلياژهاي لحيم ، پيوتر و آلياژهاي گدازپذير است. سرب سنگين ترين عنصر پايدار است.
سرب عنصري فوق العاده سمي است که اثرات آن در طولاني مدت ظاهر مي شود . اثر سرب در سيستم عصبي موجب پايين آمدن بهره هوشي و ديگر اختلالات عصبي مي شود . علاوه بر سيستم عصبي ، سرب بر ديگر اعضاي بدن نيز تأثير منفي مي گذارد .
اين عنصر از مدت ها سال پيش شناخته شده و حداقل از 7000 سال پيش مورد استفاده بشر بوده است .در کتاب خروج (بخشي از انجيل) به اين عنصر اشاره شده است. کيمياگران مي پنداشتند سرب قديمي ترين فلز بوده و به سياره زحل مربوط مي شود. این عنصر به صورت آزاد در طبيعت يافت مي شود و به طور عمده در کاني گالن با ترکيب PbS طي فرايند تشويه حاصل مي شود. از ديگر کاني هایي که سرب در آن ها وجود دارد Anglesite , cerussite است. اين عنصر داراي جلاي فلزي است و همين طور داراي رسانايي پايين جريان برق است و چکش خوار و مفتول پذير است. اين فلز مقاومت بالايي در برابر خوردگي دارد.
سرب طبيعي ترکيبي از 4 ايزوتوپ پايدار است. درصد ايزوتوپ هاي مختلف سرب در طبيعت به ترتيب زير است : [ ] . ايزوتوپ هاي سرب داراي سه سري عناصر راديواکتيو طبيعي هستند. Pb206 براي سري اورانيم ، Pb207 براي سري اکتينيم ، Pb208 براي سري توريم . 27 ايزوتوپ ديگر که همه آنها نیز راديواکتيو هستند براي سرب شناخته شده است.
کاربردها
کاربردهاي اوليه سرب عبارت بودند از: سازه هاي ساختماني ، رنگدانههاي مورد استفاده در لعاب ، سراميک و لولههاي انتقال آب . کاخ ها و کليساهاي بزرگ اروپا که وسايل تزئيني ، سقف ها ، لولهها و پنجرههايشان داراي مقادير قابل توجهي سرب هستند. اين فلز ( در حالت عنصري ) پس از آهن ، آلومينيوم ، مس و روي بيشترين کاربرد را دارد.
سرب و دي اکسيد سرب به مقدار زياد براي ذخيره سازي باتري ها کاربرد دارد.
فلز سرب عامل موثري براي جذب صدا است. که به علت اين قابليت از آن براي پوشش تجهيزات اشعه ايکس و رآکتورهاي نوتروني براي جذب ارتعاش استفاده مي شود.
از اکسيد سرب هم براي توليد شيشه هاي کريستالي ظريف و ظروف بلور با خاصيت انعکاس نور بالا براي لنزهاي اکروماتيک استفاده مي شود. نيترات و استات سرب نمک هايی محلول هستند. نمک هاي سرب مثل ارسنات سرب براي حشره کش ها استفاده مي شود.
اثرات سرب بر روي سلامتي
سرب يکي از چهار فلزي است که بيشترين عوارض را بر روي سلامتي انسان دارد. سرب از راه غذا (65%)، آب (20%) و هوا (15%) وارد بدن انسان مي شود. غذاهايي مانند ميوه، سبزيجات، گوشت، دانه ها، جانوران دريايي، نوشيدني ها و شراب حاوي مقدار زيادي سرب هستند. دود سيگار هم مقدار اندکي سرب دارد.
سرب با خوردگی لوله هاي انتقال آب، وارد آب آشاميدني مي شود. اگر آب اندکي اسيدي باشد، احتمال خوردگي بيشتر است. به همين علت است که در سيستم هاي تصفيه آب، بايد pH آب آشاميدني مناسب باشد.
تا جايي که ما مي دانيم سرب در بدن انسان عملکردي ندارد و تنها پس از جذب از راه غذا، هوا يا آب باعث آسيب بدن مي شود.
سرب آثار ناخواسته اي را به دنبال دارد که عبارتند از:
- اختلال بيوسنتز هموگلوبين و کم خوني
- افزايش فشارخون- آسيب کليه- سقط جنين و نارسي نوزاد- اختلال سيستم عصبي
- آسيب مغز- ناباروري مرد و آسيب اسپرم- کاهش قدرت يادگيري در بچه ها
- اختلالات رفتاري در بچه ها مانند پرخاشگري و بيش فعالي
سرب از راه جفت وارد بدن جنين مي شود. به همين علت، سرب باعث آسيب جدي سيستم عصبي و مغز جنين مي شود.
جيوه ( Hg )
جيوه عنصري فلزي به رنگ نقره اي با ساختار رومبوئدرال که در دماي معمولي مايع است . جيوه به صورت آزاد در طبيعت نادر يافت مي شود و به صورت عمده در سنگ معدن سينابر در اسپانيا و ايتاليا وجود دارد . جيوه رسانايي ناچيزي از حرارت در مقايسه با فلزات ديگر دارد اما رساناي متوسطي از الکتريسيته است .
اين عنصر در گذشته در کشورهاي چين و هند شناخته شده بود و در1500 سال قبل از ميلاد در اهرام مصر نيز وجود داشته است. اين عنصر به حالت آزاد در طبيعت پيدا مي شود. مهمترين کاني اين عنصر سينابر است. حدود 50 درصد از توليدات اين عنصردر دنيا در کشورهاي ايتاليا و اسپانيا توليد مي شود. اين فلز از گرما دادن به سينابر در هوا توسط متراکم کردن بخار توليد مي شود.
جیوه فلزي سنگين، به رنگ سفيد نقره اي است. رساناي ضعيف گرما است. نمک هاي مهم جيوه عبارتند از : کلريد جيوه، فولمينات جيوه ، که کاربرد گسترده اي به عنوان چاشني در مواد منفجره دارد . از ديگر نمک هاي جيوه مي توان سولفيد جيوه را نام برد.
خواص
جيوه داراي خاصيت سمي است و به آساني توسط دستگاه تنفسي جذب مي شود. و به معده و روده آسيب مي رساند. وجود اين عنصر در هوا خطرناک به نظر مي رسد.
جيوه موجود در هوا اگر از يک حدي تجاوز کند خطرناک به نظر مي رسد. با افزايش درجه حرارت ، وجود جيوه در هوا خطرناکتر به نظر مي رسد. بنابراين در موقع استفاده با آن مخصوصاً با دست بايد دقت لازم را به عمل آورد. متيل جيوه يک نوع آلاينده خطرناک است که به طور گسترده در آب و بخار يافت مي شود.
کاربردها
از جيوه به طور گسترده در آزمايشگاه ها براي ساخت فشار سنج ها و پمپ هاي تخليه فشار و ديگر تجهيزات استفاده مي شود. از بخار جیوه براي ساخت لامپ ها و تابلوهاي تبليغاتي و غيره استفاده مي شود. و همين طور براي ساخت سوئيچ هاي جيوه اي و ديگر دستگاه هاي الکتروني استفاده مي شود. از ديگر کاربردهاي اين عنصر براي ساخت آفت کش ها و پيل هاي جيوه اي و دندانسازي و عامل ضد رسوب در رنگ ها و باتري ها است و همچنين به عنوان کاتاليزوراستفاده مي شود.
اثرات جيوه بر روي سلامتي
جيوه ترکيبي است که به طور طبيعي در محيط زيست وجود دارد. اين ماده به شکل فلزي و به صورت نمک هاي جيوه يا به صورت ترکيبات آلي جيوه يافت مي شود.
جيوه فلزي در بسياري از لوازم خانگي مانند فشارسنج، دماسنج، و لامپ فلوئورسنت به کار مي رود. جيوه در اين لوازم در فضايي محصور شده و باعث ايجاد عارضه اي نمي شود. اما وقتي دماسنج بشکند، مقدار زيادي از جيوه از راه تنفس و طي مدتي کوتاه ضمن تبخير وارد بدن مي شود. اين جيوه باعث اثرات مضري مانند آسيب اعصاب، مغز و کليه، سوزش ريه، سوزش چشم، تحريک پوست، اسهال و استفراغ مي شود.
جيوه به طور طبيعي در غذا وجود ندارد اما از طريق جانداران کوچکتري که انسان آنها را مي خورد، نظير ماهي ها، وارد زنجيره غذايي مي شود. معمولا غلظت جيوه موجود در ماهي ها بيشتر از غلظت جيوه موجود در آبي است که در آن زندگي مي کنند . محصولات لبني گاوها هم ممکن است داراي غلظت بالاي جيوه باشند. معمولا جيوه در مواد گياهي وجود ندارد اما وقتي در کشاورزي اسپري هاي حاوي جيوه مورد استفاده قرار گيرد، اين جيوه از طريق گياهان وارد بدن انسان مي شود.
جيوه بر روي انسان اثراتي دارد که مي توان آنها رابه صورت زير خلاصه کرد :
- اختلال سيستم عصبي- اختلال در عملکرد مغز- آسيب DNA و آسيب کروموزوم
- واکنش هاي آلرژيک شامل خارش پوست، خستگي و سردرد
- اثرات منفي بر روي باروري مانند آسيب اسپرم، اثرگذاري منفي بر روي زايمان و سقط جنين
اختلال در عملکرد مغز باعث کاهش قدرت يادگيري ، تغيير شخصيت، رعشه، تغيير قدرت ديد، کري، ناهماهنگي ماهيچه ها و از دست دادن حافظه مي شود. آسيب کروموزوم نیز باعث مونگوليسم مي شود.
کاتیون های گروه 2
گلرخ غایت پور-دریا همایونفر
شنبه 8-12
مس ( Cu )
مس عنصری جامد ، غیر قابل احتراق و به صورت خالص در طبیعت وجود دارد . مس معمولاً در کانی هایی مانند آزوریت ، مالکالیت ، بورنیت و کالکوپریت وجود دارد .
مس عنصری سودمند و مفید از لحاظ تجاری محسوب می شود . ترکیبات مس به رنگ سبز- آبی است ، اولین عنصر شناخته شده و دارای دو ایزوتوپ است .
تاریخچه
مس از 11000 سال پیش وجود داشته است. کشور قبرس کشوری است که نام مس از آن گرفته شده است. روش های فرآوری مس نسبتاً آسان است و در حدود 7000 سال پیش مردم به روش های استخراج مس پی بردند و مس را اکتشاف می کردند.
معادن مهم مس در کشورهای آمریکا، شیلی، زامبیا، زئیر، پرو و کانادا وجود دارد. ترکیبات مهم مس شامل سولفیدها ، اکسیدها و کربنات ها است. مس از روش های ذوب کردن و لیچینگ و الکترولیز تولید می شود.
خواص
مس خالص به رنگ مایل به قرمز است و دارای جلای فلزی است. این عنصر چکش خوار با قابلیت مفتول شدن ، رسانای خوب جریان الکتریسیته و برق است . دومین عنصر رسانا بعد از نقره می باشد که از نقره به علت گرانی در سیم ها استفاده نمی کنند.
این عنصر در صنایع زیادی کاربرد دارد که از آن جمله می توان صنایع ساخت آلیاژهای آهن ، برنز و برنج نقش را نام برد . تمام سکه های ساخته شده در کشور آمریکا از آلیاژهای مس هستند و فلز اسلحه های جنگی نیز مسی است. مس کاربرد زیادی در سموم کشاورزی وکودهای جلبک دار دارد. ترکیبات مس مثل محصول فهلینگ کاربردهای وسیعی در تست های آنالیزهای شیمیایی برای شکر دارد. مس با خلوص خیلی بالا در امر تجارت مورد استفاده قرار می گیرد.
به علت اینکه این عنصر در برابر هوا و رطوبت و آب مقاوم است از این عنصر در تهیه سکه ها استفاده می شود.
برنز اولین آلیاژ مس است که اختراع شد که این ترکیب مخلوطی از مس و 25 درصد قلع است. در قدیم مردم از برنز برای ابزار و آلات جنگی و صندوق های فلزی و گیاهان آرایشی استفاده می شود.
برنج ترکیبی از مس و بین 5 تا 45 درصد روی است که از این آلیاژ از 2500 سال پیش استفاده می شده است. اولین بار رومی ها از برنج برای ساخت سکه و ظروف مسی مثل کتری استفاده می کردند. امروزه از برنج برای ابزار و آلات موسیقی ، ساخت پیچ و دیگر تجهیزات مقاوم در برابر پوسیدگی استفاده می شود.
اثرات مس بر روی سلامتی
مس یکی از عناصر رایج در طبیعت است که بر اثر پدیده های طبیعی در محیط زیست به مقدار فراوان یافت می شود و بسیار مورد استفاده انسان قرار می گیرد . به عنوان مثال، از آن در صنعت و کشاورزی استفاده های فراوان می شود. تولید مس طی دهه های اخیر صورت گرفته و کیفیت مس در حال حاضر در مقایسه با گذشته بهبود یافته است.
مس در انواع مختلف غذاها، آب آشامیدنی و هوا وجود دارد. به همین دلیل روزانه ما مقدار قابل توجهی مس از طریق خوردن، آشامیدن و نفس کشیدن دریافت می کنیم. جذب مس برای بدن انسان حیاتی است. زیرا مس جزء عناصر کمیابی است که بدن انسان به آن نیاز دارد. اگرچه بدن انسان می تواند مقدار زیادی مس را تحمل کند ، اما مقدار بیش از حد آن برای سلامت انسان ضرر دارد.
بسیاری از ترکیبات مس در رسوبات یا ذرات خاک ته نشین شده یا به این ذرات می چسبند. ترکیبات قابل حل مس ممکن است برای سلامت انسان مضر باشند. معمولاً پس از فعالیت های کشاورزی ترکیبات محلول در آب مس، در محیط آزاد می شوند.
مقدار مس موجود در هوا بسیار کم است، بنابراین تنفس مس خیلی ناچیز است. اما افرادی که در نزدیکی مناطقی که به ذوب و فرآوری مس می پردازند، زندگی می کنند، ممکن است مقدار بیشتری مس در مقایسه با افراد عادی دریافت و استنشاق نمایند. معمولا ما انسان ها در معرض مس قرار داریم. در محیط کار، انتشارمس منجر به ایجاد عوارض آنفولانزا مانندی می شود که به نام تب فلز شناخته می شود. این عوارض بعد از دو روز ار بین می رود و در اثرحساسیت بیش از اندازه ایجاد می شود.
قرار گرفتن طولانی مدت در معرض مس، باعث آبریزش بینی، دهان و چشم، سردرد، دل درد، سرگیجه و اسهال و استفراغ می شود. جذب مقدار زیادی مس باعث آسیب کبد و کلیه و حتی مرگ می شود. اما سرطان زایی مس هنوز اثبات نشده است. در بسیاری از مقالات علمی، رابطه میان قرار گرفتن در معرض غلظت بالای مس برای مدت طولانی و کاهش هوش در نوجوانان مشخص شده است. ارتباط آن با ایحاد سرطان در انسان مورد بررسی است.
قرار گرفتن در معرض دود و غبارمس هم موجب تب بخارفلزمی شود که این بیماری در غشای مخاطی بینی تغییر ایجاد کرده و آن را تضعیف می کند.
اثرات زیست محیطی
تولید جهانی مس هنوز هم بالاست. این بدان معناست که میزان مس موجود در محیط زیست روز به روز کمتر می شود. به علت انتشار آب های آلوده به مس، درکناره رودخانه ها گل و لای آلوده به مس نهشته می شود. مس ، در اثر احتراق سوخت های فسیلی وارد هوا می شود. این مس، قبل از این که به واسطه بارش باران ته نشین کند ، مدتی طولانی در هوا باقی می ماند. بنابراین میزان آن در خاک کاهش می یابد. در نتیجه بعد از ته نشینی مس موجود در هوا، خاک حاوی مقدار زیادی مس خواهد بود.
مس هم از طریق منابع طبیعی و هم در اثرفعالیت های بشری، در محیط پراکنده می شود. از جمله منابع طبیعی آن، گرد و غبار حاصل از باد ، گیاهان فاسد شده ، آتش سوزی جنگل ها و قطرات دریا می باشد. تنها تعداد اندکی از فعالیت های بشری که باعث انتشار مس می شوند ، نامگذاری شده اند. عوامل دیگر انتشار مس، فالیت های معدنی، تولید فلز، تولید چوب و تولید کودهای فسفاته است.
مس در محیط زیست تجزیه نمی شود و به همین علت وقتی در خاک باشد ،در گیاهان و جانوران تجمع می یابد. در خاک های غنی از مس تعداد محدودی از گیاهان شانس بقا دارند. به همین علت است که در نزدیکی کارخانجات مس، پوشش گیاهی زیادی وجود ندارد. به خاطر اثرات مس بر گیاهان، بسته به اسیدیته خاک و میزان مواد آلی، این عنصر تهدیدی جدی برای مزارع محسوب می شود. با وجود این هنوز هم کودهای مس دار مورد استفاده قرار می گیرد.
مس می تواند فعالیت های خاک را مختل کند زیرا روی فعالیت میکروارگانیسم ها و کرم های خاکی اثرات منفی دارد. به خاطر وجود مس، تجزیه مواد آلی به شدت کند می شود.
هنگامی که مزارع با مس آلوده شوند، جانوران غلظت بالاتری از مس را جذب می کنند که به سلامت آنها آسیب می رساند. معمولا گوسفندها از سمیت مس، بیشترین صدمه را می بینند زیرا در گوسفندها ، اثرات مس در غلظت های بسیار پایین هم نمود می یابد.
خواص فیزیکی و شیمیایی
عدد اتمی : 29
جرم اتمی : 63.546
نقطه ذوب : 1084
نقطه جوش : 2567
شعاع اتمی : pm 1.57
ظرفیت : 2 و 1
رنگ : سبز - آبی
حالت استاندارد : جامد
نام گروه : 11
انرژی یونیزاسیون : 726/7
ساختار الکترونی :
شعاع یونی : 0.73
الکترونگاتیوی : 1.9
حالت اکسیداسیون : 2 و 1
دانسیته : 8.96
گرمای فروپاشی : 05/13
گرمای تبخیر : 3/300
مقاومت الکتریکی : 0000000168/0 اهم
گرمای ویژه : 38/0
دوره تناوبی : 4
درجه اشتعال : در حالت جامد اشتعال پذیر
اشکال دیگر :
هیدرید مس CuH
دی اکسید مس Cu2O و اکسید مس CuO
دی کلرید مس CuCl2 و کلرید مس CuCl
آلومینیوم یکی
نامگذاری
در ایالات متحده آمریکا و کانادا برخلاف سایر کشورها به «آلومینیُم»، «آلومینُم» میگویند. هر دو تلفظ از واژه لاتین Lumen به معنی «نور» گرفته شدهاست. پیش از جداسازی فلز آلومینیم، اکسید آن آلومین نامید میشد. هامفری دیوی که موفق نشده بود از آلومین، آلومینیم تهیه کند، گفت که میخواهد نام این فلز را «آلومیم» بگذارد. ولی بعداً آن را به «آلومینم» تغییر داد تا با آلومین مطابقت داشته باشد. با این حال واژهٔ آلومینیم کاربرد عمومی پیدا کرد، زیرا نام بسیاری از عنصرهای فلزی به «یُم» ختم میشود.
تاریخچه کشف آلومینیوم
فردریک وهلر" بطور کلی به آلومینیوم خالص اعتقاد داشت. اما این فلز دو سال پیشتر بهوسیله «هانس کریستین ارستد» شیمیدان و فیزیکدان دانمارکی بدست آمد. در روم و یونان باستان این فلز را بهعنوان ثابت کننده رنگ در رنگرزی و نیز بهعنوان بند آورنده خون در زخمها بکار میبردند و هنوز هم بهعنوان داروی بند آورنده خون مورد استفادهاست. در سال ۱۷۶۱، «گویتون دموروو» پیشنهاد کرد تا alum را آلومین (alumin) بنامند.
پیدایش و منابع
اگر چه Al، یک عنصر فراوان در پوسته زمین است(۱۸٪)، این عنصر در حالت آزاد خود بسیار نادر است و زمانی یک فلز گرانبها و ارزشمندتر از طلا به حساب میآمد. بنابراین، بهعنوان فلزی صنعتی اخیرأ مورد توجه قرار گرفته و در مقیاسهای تجاری تنها بیش از ۱۰۰ سال است که مورد استفادهاست. در ابتدا که این فلز کشف شد، جدا کردن آن از سنگها بسیار مشکل بود و چون کل آلومینیوم زمین بصورت ترکیب بود، مشکلترین فلز از نظر تهیه به شمار میآمد.
آلومینیوم برای مدتی از طلا با ارزشتر بود، اما بعد از ابداع یک روش آسان برای استخراج آن در سال ۱۸۸۹، قیمت آن رو به کاهش گذاشت و سقوط کرد. تهیه مجدد این فلز از قطعات اسقاط (از طریق بازیافت) تبدیل به بخش مهمی از صنعت آلومینیوم شد. بازیافت آلومینیوم موضوع تازهای نیست، بلکه از قرن نوزدهم یک روش رایج برای این کار وجود داشت. با اینهمه تا اواخر دهه ۶۰ این یک کار کم منفعت بود تا زمانیکه بازیافت قوطیهای آلومینیومی آشامیدنیها بالاخره بازیافت این فلز را مورد توجه قرار داد. منابع بازیافت آلومینیوم عبارتاند از: اتومبیلها، پنجرهها، درها، لوازم منزل، کانتینرها و سایر محصولات.
معرفی
آلومینیوم، عنصر شیمیایی است که در جدول تناوبی دارای علامت Al و عدد اتمی ۱۳ میباشد. آلومینیوم که عنصری نقرهای و انعطافپذیر است، عمدتأ به صورت سنگ معدن بوکسیت یافت میشود و از نظر مقاومتی که در برابر اکسیداسیون دارد، همچنین وزن و قدرت آن، قابل توجهاست. آلومینیوم در صنعت برای تولید میلیونها محصول مختلف بکار میرود و در جهان اقتصاد، عنصر بسیار مهمی است.
اجزای سازههایی که از آلومینیوم ساخته میشوند، در صنعت هوانوردی و سایر مراحل حمل و نقل بسیار مهم هستند. همچنین در سازههایی که در آنها وزن پایداری و مقاومت لازم هستند، وجود این عنصر اهمیت زیادی دارد.
ویژگیهای قابل توجه
آلومینیوم، فلزی نرم و سبک، اما قوی است، با ظاهری نقرهای - خاکستری مات و لایه نازک اکسایش که در اثر برخورد با هوا در سطح آن تشکیل میشود، از زنگ خوردگی بیشتر جلوگیری میکند. وزن آلومینیوم تقریبأ یک سوم فولاد یا مس است. ِ چکش خوار، انعطاف پذیر و به راحتی خم میشود. همچنین بسیار بادَوام و مقاوم در برابر زنگ خوردگی است. بعلاوه، این عنصر غیر مغناطیسی، بدون جرقه، دومین فلز چکش خوار و ششمین فلز انعطافپذیر است.
کاربردها
چه از نظر کیفیت و چه از نظر ارزش، آلومینیوم کاربردیترین فلز بعد از آهن است و تقریبأ در تمامی بخشهای صنعت دارای اهمیت میباشد. آلومینیوم خالص، نرم و ضعیف است، اما میتواند آلیاژهایی را با مقادیر کمی از مس، منیزیوم، منگنز، سیلیکون و دیگر عناصر بوجود آورد که این آلیاژها ویژگیهای مفید گوناگونی دارند. این آلیاژها اجزای مهم هواپیماها و راکتها را میسازند.
وقتی آلومینیوم را در خلاء تبخیر کنند، پوششی تشکیل میدهد که هم نور مرئی و هم گرمای تابشی را منعکس میکند. این پوششها لایه نازک اکسید آلومینیوم محافظ را بوجود میآورند که همانند پوششهای نقره خاصیت خود را از دست نمیدهند. یکی دیگر از موارد استفاده از این فلز در لایه آینههای تلسکوپهای نجومی است.
از فلزات واسطه است.
بقیه ادامه مطلب
شناسایی و جداسازی
یون های گروه III ( گروه نیکل -آلومینیوم )
مختصری درباره عناصر گروه III ( گروه نیکل - آلومینیوم )
بقیه ادامه مطلب
به نام خدا
گزارش کار آزمایش رسوب گیری کاتیون های گروه 3
هدیه کرمی - مریم عالی رای
رشته زیست شناسی - گروه3
هدف:
جداسازی وشناسایی کاتیون های گروه 3
بقیه در ادامه مطلب